Naŭdek kvin Tezoj: Malsamoj inter versioj

[[dosiero:95Thesen.jpg|thumbeta|250px|La 95 Tezoj eldonitaj de Melchior Lotter en 1522.]]

La '''Naŭdek kvin Tezoj pri la Potenco kaj Efikeco de la IndulgojIndulgencoj''' ([[latine]]: Disputatio pro declaratione virtutis indulgentiarum), ofte konataj kiel La Naŭdek kvin Tezoj, estis verkitaj de [[Marteno Lutero]] en [[1517]] kaj estas vaste rigarditaj kiel la primara katalizilo por la [[Reformacio]]. Lutero oponiĝis kontraŭ tio kion li konsideris klerikalaj misuzoj, precipe en konsidero al indulgoj[[indulgenco]]j.

La fono de la 95 tezoj de Lutero centriĝas en interkonsentoj ene de la [[Romkatolika Eklezio]] koncerne [[bapto]]n kaj pekliberigon. Signife, la Tezoj ofertas videblon en la valideco de indulgoj (moderigoj de tempa puno konvenaj por pekoj kiuj estis jam pardonitaj). Ili ankaŭ rigardas kun granda [[cinikismo]] la praktikon de indulgoj venditaj, kaj tiel la pentofaradon pro peko reprezentanta financan transakcion prefere ol originala pento. La disertaĵoj de Lutero argumentis ke la indulgkomerco estis hontinda malobservo de la origina intenco je konfeso kaj pentofarado, kaj ke kristanoj ne povas trovi pekliberigon per la aĉeto de indulgojindulgencoj.

Kiel parto de monkampanjo komisiita de Leono la 10-a por financi la renovigadon de la [[Baziliko de Sankta Petro]] en [[Romo]], Johann Tetzel, dominika pastro, komencis la vendadon de indulgojindulgencoj en la germanaj teritorioj. Li jesis permesi la vendon de la ĝuoj de lia teritorio. Lutero estis certe ne konscia pri tio. Eĉ sekiam la princo de Lutero, Frederiko la 3-a, kaj la princo de la najbara teritorio, Georgo, Duko de Saksio, malpermesis la vendon en siaj teroj, la paroĥanoj de Lutero aĉetis ilin. Kiam tiuj homoj venis al konfeso, ili prezentis siajn plenajn indulgojnindulgencojn kiujn ili pagis, asertante ke ili ne plu devis penti pro siaj pekoj, pro la dokumento promesinta pardoni ĉiujn pekojn. Lutero estis indignita ke ili pagis monon por tio kio estis libera donaco de Dio. Li sentis sin devigita eksponi la fraŭdon kiu estis vendita al la piaj homoj. Tiu malkovro okazis en la formo de publika scienca debato ĉe la [[Universitato de Wittenberg]]. La Naŭdek kvin Tezoj skizis la erojn por esti diskutitaj kaj defii ĉiujn alvenantojn. La 95 tezoj estis skribitaj en libro.