Roĥo de Montpeliero: Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:Statue of San Rocco of Scilla, Italy.jpg|thumbeta|rightdekstre|300px|Sankta Roĥo, [[Scilla]] ([[Italio]]).]]

[[Dosiero:San Rocco Venezia (Interno) - “Tomba con pala d’altare” di San Rocco.jpg|thumbeta|rightdekstre|300px|omboTombo de Sankta RochRoĥo en [[Venecio]].]]

'''Sankta Roĥo''' ([[Latina lingvo|latine]] ''Sanctus Rochus'', [[franca lingvo|france]] ''Saint Roch'') de [[Montpellier]] estis [[katolikismo|katolika]] [[sanktulo]]. Li naskiĝis ĉirkaŭ [[1295]] kaj mortis en [[1327]] (en literaturo oni trovas ankaŭ aliajn datojn - de naskiĝo inter 1340 kaj 1350 kaj de morto en 1377 aŭ 1378).

Laŭ [[legendo]]j li helpis malsanulojn[[malsanulo]]jn, kiuj suferis pro [[pesto]]. Pro tio li estas katolika [[patrono]] de pest-malsanuloj, [[infekto|infektitoj]], handikapuloj[[handikapulo]]j kaj aliaj malsanuloj. LiLia estaspopulareco, unuorigine elen centra kaj norda [[Italio]] kaj ĉe Montpellier, disvastiĝis tra [[Hispanio]], [[Francujo]], [[Libano]], la katolikismaj[[Malaltaj Landoj]], [[Brazilo]] kaj [[Germanujo]], kie li ofte estis interpolita en la liston de la [[14 helpantoj en mizero|dek- kvar sanktaj helpantoj en krizomizero]], kaj lia [[honoro|honoregado]] disvastiĝis post la [[Nigra morto]]. Laŭlegende li mem estis infektita de pesto kaj savita de hundo, kiu portis al li panon, kiam li retiriĝis de homoj por ne infekti ilin. Pro tio la [[franca lingvo]] konservas diraĵon pri "S-ta Roĥo kaj lia hundo", kvazaŭ tre fidelaj kunuloj.