Eŭbuleo: Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:NAMA 2650 Eubouleus.JPG|eta|300px|<center>Ĉi tiu marmora kapo, ofte atribuita al [[Praksitelo]], eble estas bildigo de '''Eŭbuleo'''. [[Nacia Arkeologia Muzeo de Ateno]] (MA 181).</center>]]

 

Tiu nomo aperas plurfoje en la korpuso de la tiel nomataj ''[[Totenpass|Orfeaj or-tabuletoj]]'' per diversa literumado, kiaj ''Euboulos'', ''Eubouleos'' kaj ''Eubolos''.<ref>Fritz Graf and Sarah Iles Johnston, ''Ritual Texts for the Afterlife: Orpheus and the Bacchic Gold Tablets'' ([[Routledge]], [[2007]]), paĝ. 5, 13 kaj 123.</ref> Ĝi eble temas pri [[epiteto]] de la ĉefa [[Orfeismo|orfea dio]], [[Dionizo]] aŭ [[Zagreo]],<ref>[[Jane Ellen Harrison]], ''Prolegomena to the Study of Greek Religion''([[Cambridge University Press]], [[1908]]), 2-a eldono, paĝ. 585.587.</ref>, de [[Hadeso]] aŭ de [[Zeŭso]] en nekutima rilato kun la [[Eleŭzisaj misteroj]].<ref>Oni uzis ĝin kiel epiteto de Zeŭso en kelkaj surskribaĵoj; [[J.G. Frazer]], ''Pausanias's Description of Greece'' ([[Londono]], [[1913]]), vol. 2, paĝ. 70. </ref> Tamen, akademiuloj de fine de la [[20-a jarcento|20-a]] kaj komence de la [[21-a jarcento|21-a]] jarcentoj komencis konsideri Eŭbuleon sendependa "grava dio" ĉe la misteraj religioj, surbaze de lia elstaro en la surskribaj pruvoj. Lia arta prezentado kiel torĉisto montras ke lia rolo estis gvidi en la revena vojo el la [[Hadeso#Regno de mortintoj|postmorta mondo]].<ref>Kevin Clinton, "The Mysteries of Demeter and Kore," ĉe ''A Companion to Greek Religion'' ([[Wiley-Blackwell]], [[2010]]), paĝ. 347-353. [https://books.google.com/books?id=yOQtHNJJU9UC&pg=PA347&dq=%22An+Eleusinian+god+whose+importance+is+often+neglected%22&lr=&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&cd=1#v=onepage&q=%22An%20Eleusinian%20god%20whose%20importance%20is%20often%20neglected%22&f=false rete.] Por plia informo pri la pruvoj de lia kreskanta graveco por la akademianoj, konsultu ankaŭ Kevin Clinton, "The Sanctuary of Demeter and Kore at Eleusis," ĉe ''Greek Sanctuaries: New Approaches'' (Routledge, [[1993]]), paĝ. 113, kie Eŭbuleo estis priskribita kiel «unu el la ĉefaj dioj de la misteroj, samrange ol [[Triptolemo]]», kaj Pierre Bonnechere, "Trophonius of Lebadea: Mystery Aspects of an Oracular Cult in Boeotia," ĉe ''Greek Mysteries: The Archaeology and Ritual of Ancient Greek Secret Cults'' (Routledge, [[2003]] kaj [[2005]]), paĝ. 181.</ref>

 

== Genealogio kaj identeco ==

 

 

En la orfea tradicio, propra de Eleŭzo kaj [[Argolando]], Eŭbuleo estas filo de [[Disaŭlo]] kaj frato de Triptolemo. Kun tiu lasta, li donas konsilon al Demetro kiam ŝi estis serĉanta sian filinon Persefono, forrabita de Hadeso.<ref>{{citaĵo el libro |titolo=Early Greek myth: a guide to literary and artistic sources |familia nomo=Gantz |persona nomo=T. |jaro=[[1993]] |eldoninto=[[Johns Hopkins University Press]] |loko=[[Baltimoro]] |isbn=9780801844102 |paĝoj=66 |url= }}</ref> Kompense, la diino instruis ilin la arton kulturi tritikon.<ref name="Noel" />

==Arta prezentado==

[[Dosiero:Ideal framställning av eleusinska jämte atenska gudomligheter och eleusinska präster, Nordisk familjebok.png|eta|300px|<center>En ĉi tiu desegnaĵo de figuroj ĉirkaŭj la kolo de la ''[[Regina Vasorum|Reĝino de la vazoj]]'' (bildigita centre) la porkisto kun nuda brusto ĉe pozicio 8 tre eble estas Eŭbuleo.</center>]]

 

Sulpta kapo plejofte atribuita al la [[Ateno|atena]] artisto [[Praksitelo]] foje estis konsiderata kiel bildigo de Eŭbuleo. Malkovrita fare de arkeologoj en [[1883]] en la ''[[Plutonion]]'' de [[Eleŭziso]], ĝi ankaŭ povas esti prezentado de Triptolemo. Alternative, la kapo eble estas idealigita portreto de la tipo ofte farita de [[Aleksandro la Granda]], aŭ eble de [[Demetrio la 1-a Poliorketes]], ĉar ĝi plenumas la priskribojn de [[Plutarko]].<ref>[[Plutarko]], ''[http://www.attalus.org/old/demetrius1.html Vivo de Demetrio]''; ''American Journal of Archaeology'' 10 ([[1895]]), paĝ. 552.</ref> Tamen, la identigo al Eŭbuleo estas bazita sur komparoj kun aliaj skulptaj kapoj kiuj javas la saman nomon gravurita, krom la apero de tiu nomo en bazo malkovrita aparte, sed ankaŭ ĉe la ''Plutonion'' de Eleŭziso.

==Aliaj personoj same nomiĝintaj==

'''Eŭbulo''' estis ankaŭ la nomo de la jenaj mitaj personoj:

#Unu el la tri [[dioskuroj]], ankaŭ nomitaj la ''[[anacoj]]''. Ili estis filoj de Zeŭso kaj Persefono,<ref>[[Pierre Grimal]], ''Dictionnaire de la mythologie grecque et romaine'', s.v. ''Eubouleus''.</ref> laŭ tradicio pli antikva ol la konstruado de la olimpa mitaro.<ref name="Noel">[[François Noël]], ''Dictionnaire Universel de la Fable et la Mythologie'', s.v. ''Eubouleus''.</ref>

 

{{commonscat|Eubouleus}}

==Eksteraj ligiloj==

 

== Notoj kaj referencoj ==