Julio Baghy: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 26:
[[Dosiero:Julio Baghy.jpg|eta|200px|Karikaturo de Julio Baghy fare de [[Serge Sire]] (aperis en ''[[La Ondo de Esperanto]]'' en 2006 n-ro 3, ilustraĵo por ''La Grupfeino'', novelo de Julio Baghy)]]
[[Dosiero:Baghy Gyula.jpg|eta|La tombo de Julio Baghy]]
[[Dosiero:Baghy Gyula pécsi emléktáblája.jpg|eta|jobbra|
Dum pluraj [[Universala Kongreso|Universalaj Kongresoj]] li estis aktoro (kaj reĝisoro) de la kongresaj teatraĵoj, ekzemple en [[UK 1923]] en Nurembergo kun [[Teatra trupo de Literatura Mondo]]. Por la reorganizo de la internacia Esperanto-movado li ellaboris detalan proponon: ''Publika letero'' ([[1931]]). Baghy agitis multe por plialtigi la spiritan nivelon de la esperantistaro; tion celis ankaŭ lia iniciato, laŭ kiu la naskiĝtago de [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] fariĝis la tago de la
Baghy kunlaboris al multaj Esperanto-gazetoj, kaj estis unu el la ĉefredaktoroj de ''[[Literatura Mondo]]'' (ĝis [[1933]]). Liajn verkojn karakterizas la tendenco, kiun esprimas lia devizo: "Amo kreas pacon, Paco konservas homecon, Homeco estas plej alta idealismo." Liaj unuaj poemoj venis el rusa militkaptiteco; ili kaŭzis surprizon kaj ĝojon. Zamenhof kaj la antaŭmilitaj Esperanto-poetoj estis baritaj de la lingvo, kiu donis malmulte da eblecoj. Zamenhof mem povis forgesigi la neperfektecon de la poezia lingvo, almenaŭ plejparte, per sia sincera, nobla, arda sento, kiu kreskis super la formaĵojn. Sed krom la eksperimentoj de [[Antoni Grabowski|Grabowski]], neniu poeto volis aŭ povis elperforti sin el la frua tradiciemo de la juna esperanta poezio.
| |||