Rudolph Zacharias Becker: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 5:
Post paŭperismaj junulaj kaj studentaj jaroj (teologio en [[Jena]]) Becker iĝis privata instruisto de [[Kulturforumo Dacheröden|Karoline von Dacheröden]] en Erfurto. Libera pensado, moralo laŭ utiligo, kosmopolitismo kaj sentemeco markis lian vivon. En la 1782-a jaro li iris ĉe la [[Philanthropinum]] al [[Dessau]] sed malmembriĝis de la rondoj ĉirkaŭ [[Johann Bernhard Basedow]] kaj [[Christian Gotthilf Salzmann]] jam en 1783.
En [[Gotha]] li kontinuigis la eldonon de ''Dessauische Zeitung'' sub la nova titolo ''Deutsche Zeitung'', ekde 1795 ''Nationalzeitung''. Krom la de Becker fondita gazeto ''Anzeiger der Deutschen'' (ekde 1793 ''Reichsanzeiger'' kaj ekde 1807 ''Allgemeiner Anzeiger der Deutschen''; editorado fariĝis kune kun la popolklerigisto [[Christian Karl André]]) ĝi iĝis unu el la plej disvastigitaj moralaj-politikaj magazinoj.
Becker respondis bonege konkursdemandon en 1779 starigitan fare de la [[Berlino|berlina]] Akademio pri la permeso trompi kaj erarigi la popolon (franclingva eldono en Berlino, 1780; germanlingva eldono en Lepsiko, 1781). Tio estis samtempe la elirpunkto de liaj grandaj verkistaj sukcesoj kiuj kulminiĝis per la libro ''Noth- und Hülfsbüchlein für Bauersleute'' (2 volumoj, Gotha-Leipzig 1788-98). En ĝi la socialpedagogia tendenco transpasis la formon de eduka romano. Lia ĵurnalisma sperto evidentiĝis en la ĝenro de eseo.
| |||