Lucio la 3-a: Malsamoj inter versioj

Lucio jam en 1141 nomiĝis fare de papo [[Inocento la 2-a]] kardinalpastro de Santa Passede, en 1159 kardinalepiskopo de la epikopujo [[Ostia]]. En 1138 li jam estis kardinala diakono de Sant' Adriano ĉe [[Roma forumo]]. Lucio ranĝis inter la plej intimaj konatuloj de la antaŭulo [[Aleksandro la 3-a]]. En ties konflikto kun imperiestro [[Frederiko la 1-a (Sankta Romia Imperio)|Frederiko la 1-a]] pri la heredo de la posedaĵoj [[toskanio|toskaniaj]] de Matildo de [[Tuscio]] li provis diplomate peri. Malgraŭ liasia talentotalentego diplomatiadiplomata li en la konkreta situacio fiaskis. Kiel papa legato li partoprenis la kontraktfarado de [[Konstanco]] en la jaro 1153.

Malgraŭ propra malfacila situacio Lucio en multaj punktoj ne cedis rajtojn al la imperiestro; almenaŭ oni konsentis pri agoj baldaŭaj kontraŭ heretikuloj. Ankaŭ nova krucmilito planitis. La krono de la tronheredonto [[Henriko la 4-a (Sankta Romia Imperio)|Henriko la 4-a]] je kunreganto ne permesitis fare de la papo. En oktobro 1184 publikigis Lucio la 3-a ĉe la [[koncilio]] de Verono la dekreton ''Ad abolendam'' kiu preparis la kreadon de [[Inkvizicio]]. Interveno imperiestra en favoro de Lucio tamen ne plu okazis ĉar la papo mortis en Verono; en la katedralo tiea li ankaŭ entombigitis. Post lia morto la kardinala kolegio pligrandiĝis de 27 je 32 membroj.