Uzanto:Petro Hata/provejo: Malsamoj inter versioj

 

== >nomio ==

Post la unua priskribo de Karolo Lineo, en 1753, en sia ''[[Species Plantarum]]'', ĝi jam en 1803 estis aljuĝita al la genro ''Scilo'', de [[Listo de botanikistoj laŭ mallongigoj (H)|Johann Centurius van Hoffmansegg]] kaj Johann Heinrich Friedrich Link kaj en 1849 al ''Endymion'' de Christian August Friedrich Garcke (la genro Endimiono nun estas konsiderata sinonimo de Hiacintoideso). En 1934 ĝi estis de Pierre Chouard transloĝigita al la genro ''Hiacintoideso''.<ref>{{cite journal |author=Pierre Chouard |year=1934 |title=Les noms linnéens des Scilla et des Endymion et leur véritable signification |language=French |trans-title=The Linnaean names in ''Scilla'' and ''Endymion'' and their true identities |journal=[[Bulletin de la Société Botanique de France]] |volume=81 |issue=4 |pages=620–630 |url=http://bibdigital.rjb.csic.es/Imagenes/P0055_81/P0055_81_0671.pdf |format=[[Portable Document Format|PDF]] excerpt |doi=10.1080/00378941.1934.10834006}}</ref>

La tipa specio de Hiacintoideso estas la ''Hispana hiacintoideso'' kaj la tipa specio por Endimiono estas la ''Scilla nutans'', priskribita de [[James Edward Smith]] en sia ''Angla Botaniko'' en 1797, kiu do nun estas sinonimo por la arbarhiacinto. Smith argumentis ke ''nutans'' (kapjesi, saluti, balanci la kapon) estis pli taŭga ol ''non-scripta'' (senlitera), ĉar tiu laste havas sencon nur en kombino kun hiacinto (eĉ se tiu hiacinto.... estis irido...), sed la [[Internacia Kodo de Nomenklaturo por algoj, fungoj kaj plantoj]] decidis ke la malnova nomo estu valida neatentante la sencon. ''Nutans'' (-anta formo de latina verbo "nutare; nūtō" kun signifo: saluti; kapjesi) estus pli logika adjektivo. Estas ja strange difini ion per "ne-havado/manko" de io. La latinecaj nomoj ofte estas nelogikaj, sed... iel ja oficialaj.