André Martinet: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Bot: transigo de datumoj de Ŝablono:Vivtempo al Vikidatumoj |
Talnat (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 4:
En lingvistiko, li estas reprezentanto de la skolo konata kiel [[funkciismo]]. En [[fonologio]], Martinet estas eble la plej bona sekvanto de [[Nikolaj Trubeckoj|Trubetzkoy]], kies verkon li kompletigis kaj korektis.
Profesoro de [[angla lingvo]], defendis en [[1937]] siajn du tezojn de doktorigo: "La konsonanta ĝemeligo de signifa origino en la ĝermanaj lingvoj" kaj "La fonologio de l' vorto en [[dana lingvo]]". Iniciiĝis en lingvistiko per la verkoj de [[Otto Jespersen]] kaj la [[Kopenhaga Rondo]] kaj en Parizo estis lernanto de [[Antoine Meillet|Meillet]]. De [[1932]] ĝis [[1938]] lernis la teorion fonologian de
De [[1938]] ĝis [[1946]] estis ĉefo de studoj en la "Praktika Lenejo de Altaj Studoj". Post li estis direktoro de lingvistikaj serĉoj de [[IALA|International Auxiliary Language Association]] de [[1946]] ĝis [[1948]] en [[Novjorko]], kie kontribuis por disvolvigo de [[interlingvao]]. Instruis en la universitato de [[Columbia]], kies li estis direktoro de l' departemento de lingvistiko ([[1947]]-[[1955]]) kaj ankaŭ estis direktoro de la revuo [[Word]]. Tie li konis la usonan [[kondutismo|kondutisman skolon]] de [[Leonard Bloomfield]].
| |||