Albert Camus: Malsamoj inter versioj

Dum la germana okupado li laboras kun la rezisto. En 1943 li revenas en Parizon por helpi divastigi la malpermesajn skribaĵojn. Ĉe Combat li riskas sian vivon persekutate fare de la naziistojnazioj. Li postvivas la tempon kaj iĝas subestro de la revuo. Sartre kaj María Casares, hispanino al kiu donas grandan pasion, estiĝas en lia influo. En 1945 Albert Camus patriĝas-- ili estas Catherine kaj Jean. Patricia Blake estas alia ino de lia historio dum la vojaĝo de Camus tra Usono, lando kiu ne tute plaĉis al li.<blockquote>Ekde nun la purigado [da nazioj kaj kunlaborintoj] ne nur malsukcesos, sed ankaŭ malrespektindiĝos. La vorto "purigi" ja estas aĉa. La situacion teruriĝis. Oni havis nur unu ŝancon ne esti tiel per spirito ne-venĝema nek fiaska. Indas pensi, ke la justeca vojo ne estas trovebla inter la malamaj krioj, unuflanke, kaj la malbona konscio, aliflanke. Ĉiukaze la malsukceso estas ega.<ref>Camus, Actuelles, op.cit., p.65. Gallimard.</ref></blockquote>1947 estas la lando de la malamikeco-- Camus fin-eldonejas ĉe Combat. Neniu ŝatas lin-- la maldekstro pro lia malsubteno de la postagado kontraŭ nazioj kaj kunlaborintoj kaj ilia forgeso je la malriĉuloj kaj malfortuloj, kaj, aliflanke, la komunismoj, kiu maltoleras la kritikojn al la sovietunoj, precipe fare de Sartre. Ĉu foriri el Francio? Albert pripensas tion. Somere li vizitas la tumbon de lia patro kaj rimarkas ke ili estas samaĝaj.