Maximilian Joseph von Tarnóczy: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) e ĉi |
Moldur (diskuto | kontribuoj) e informkesto reganto |
||
Linio 1:
{{informkesto reganto
[[file:MvTarnoczy.jpg|thumb|Maximilian Joseph von Tarnóczy (1876)]]▼
| titolo = [[ĉefepiskopo de Salcburgo]]
Kavaliro '''Maximilian Joseph von TARNÓCZY-SPRINZENBERG''' (naskiĝinta la {{daton|24|10|1806}} en [[Schwaz]], mortinta la {{daton|4|4|1876}} en [[Salzburg]]) estis [[princĉefepiskoplando Salcburgo|ĉefepiskopo salcburga]] inter 1851 kaj 1876 fariĝinte en 1873 kardinalo. ▼
| titolblazono = Wappen Erzbistum Salzburg.png
| dosiero = MvTarnoczy.jpg
| regado =
| antaŭulo =
| sekvanto =
| dosiero de blazono =
| grandeco de dosiero de blazono = 150
| priskribo de dosiero de blazono =
| dato de naskiĝo =
| dato de morto =
| ceteraj titoloj = kardinalo
| kesteroj =
}}
▲Kavaliro '''Maximilian Joseph von TARNÓCZY-SPRINZENBERG''' (naskiĝinta la {{daton|24|10|1806}} en [[Schwaz]], mortinta la {{daton|4|4|1876}} en [[Salzburg]]) estis [[princĉefepiskoplando Salcburgo|ĉefepiskopo salcburga]] inter 1851 kaj 1876 fariĝinte en 1873 kardinalo.
== Vivo ==
Tarnóczy originis el [[hungario|hungara]] familio kiu nobeliĝis en 1635 jam estante la filo de Franz Xaver von Tarnóczy, financoficisto [[bavario|bavara]] deĵoranta en [[Kufstein]]. La patro registriĝis en la 25.11.1813 en la nobela klaso de [[Bavario]].<ref>Genealogisches Handbuch des Adels, ''Adelslexikon.'' Band XIV. C. A. Starke Verlag, Limburg (Lahn) 2003, p. 323</ref> Lia nevino estis la pentristino [[Bertha von Tarnóczy]].
[[file:Krypta (Salzburger Dom) room 5 - Gruber Tarnóczy.jpg|thumb|Tombo de la ĉefepiskopoj Gruber kaj Tarnóczy en la kripto de la salcburga katedralo]]
Maximilian Joseph studis en [[Innsbruck]] kaj teologion kaj ordinitis pastro en la 25.10.1829. En 1832 estante en [[Vieno]] li doktoriĝis. Post la reveno al Salcburgo li estis vicrektoro de la porpastra seminario kaj baldaŭ poste profesoro pri dogmatiko. Li ja gajnis la konfidon de la tiama ĉefepiskopo [[Friedrich zu Schwarzenberg]] kaj rajtis akompani lin al Romo inter 1841 kaj 1842. Poste Tarnóczy nomumitis konsitoria konsilisto, metropolitana kanoniko kaj estro de la teologia studadejo. Liaj ideoj kaj konsiloj ĉiam ŝatitis. En la 24.10.1850 li elektitis ĉefepiskpo kaj tuj poste li iĝis (ŝtata) sekreta konsilisto. Li membris al la supera ĉambro de la aŭstria parlamento portante ekde la 17.4.1873 la meritkrucon ''Kaiserlich-österreichischer Leopoldsorden/Großkreuz''.
== Agadoj episkopaj ==
Konfirmo fare de la [[Apostola Seĝo]] alvenis en Salcburgo en la 17.2.1851. En la 1-a de junio samjare iĝis la episkopa ordiniĝo fare de la antaŭulo [[Friedrich Johannes Jacob Cölestin von Schwarzenberg]]. Dum la [[Unua Vatikana koncilio]], en 1869, li saltutitis fare de papo [[Pio la 9-a]] per la vortoj: ''Jen venas la duona papo kiu mem homojn episkopigas''. En la konsistorio de la 22.12.1873 Tarnóczy nomumitis kardinala pastoro kaj ricevis en Romo la titularan Preĝejon Sankta Mario de la ĉiela altaro. Tarnóczy vizitis la diocezon pli ol 40 fojojn kaj komisiis la restaŭradon de la Katedralo de Salcburgo. Li novigis la teologistudon kaj la tutan teologian fakultaton. Krome li fondis diversajn ekleziajn gazetojn, ekz. ''Salzburger Kirchenzeitung'' kiu ekzistis inter 1852 kaj 1861. Li entombigitis en la kripto katedrala.
== Literaturo ==
* {{ADB|37|396|397|Tarnoczy, Maximilian Josef von|Franz von Krones|ADB:Tarnoczy, Maximilian Josef von}}
Linio 19 ⟶ 37:
<references/>
{{Vivtempo|Tarnoczy, Maximilian Joseph von
[[Kategorio:Akademianoj]]
[[kategorio:Ĉefepiskopoj de Salcburgo]]
| |||