Finnlando: Malsamoj inter versioj

En la {{lingv|fi|a}} ĝi nomiĝas '''''Suomi''''', en la {{lingv|sv|a}} '''''Finland'''''. En Esperanto la plej ofta nomo estas «'''Finnlando'''», en kiu «finn» estas la radiko, (do la anoj de la ĉefa etno nomiĝas «[[finnoj]]»);. uzanteUzante la saman radikon, ankaŭ eblas nomi la landon «'''Finnujo'''» aŭ «'''Finnio'''», (kvankam tiuj formoj maloftas).

Ĉar alla kelkajne-Esperanta malplaĉaskonsonanta neprononceblosekvenco de''nnl'' laen duobla''Finnlando'' konsonantoestas enneprononcebla laal radiko «finn»multaj,<ref>Oni jesja povas escepte prononci «finno», simile al ''sen-noma'', distribuante ''nn'' inter du silaboj; tamen tio fiaskas pri ''nnl'' el «Finnlando»: unue, la sialbokomenca ''nl'' el ''Fin-nlando'' estas ne nur nekutima, sed eĉ fonetike malebla por multaj esperantistoj; due, tia dissilabado kolizius kun la morfologio (kp ''Gron-lando''). La dissilabado ''Fin-n-lando'' implicas silabofaran [n̩], kiu en Esperanto ne ekzistas.</ref>, iuj uzas la radikon «suom» anstataŭe, do nomas la landon '''Suomio''' aŭ '''Suomujo'''. TiuTiuj formoformoj plaĉas al iuj esperantistoj — ne nur tial, ke ĝi devenas de la finnlingvafinna vorto ''Suomi'' anstataŭ el fremda fonto, sed precipe ĉar ĝi evitigas la leksikan kolilizion de «Fin'''Finlando'''» kiel 'fin-lando»' (fina lando) kaj la neprononceblon de «Fi'''nnl'''ando», «fi'''nnl'''ingva» kaj tiel plu.