Louis-Christophe Zaleski-Zamenhof: Malsamoj inter versioj

|Grandeco de bildo = 150

}}

 

Li studis en Varsovia Politekniko 1946 – 49 kaj diplomiĝis kiel inĝeniero pri konstruado, sekve doktoriĝis pri teknologio de streĉbetono. En 1959 li translokiĝis al Parizo kaj daŭrigis sian profesian karieron en Francio kaj aliaj landoj, realigante konstruaĵojn sur tero kaj maroj. Lia alia kampo de laboro estis didaktiko en la Arkitektura Altlernejo en Parizo kaj Politekniko de Milano. Li publikigis multajn artikolojn kaj librojn pri sia fako. Post la emeritiĝo en 1993 li okupiĝis pri faka konsultado, ĉeestis sciencajn konferencojn kaj kongresojn, inkluzive de Esperanto-kongresoj. Ludoviko Kristoforo Zaleski-Zamenhof edziĝis en 1949 kun Krystyna Tyszka, kiu naskis du filinojn: Hanna (1953) kaj [[Margaret Zaleski-Zamenhof|Margaret]] (1958). Li havis nepinon Klementina Zamenhof-Zaruski kaj nepon Pierre-Louis-Antoine Lebard.

Multajn jarojn li lekciis pri la teorio de konstruado en la Arkitektura Altlernejo en Parizo. Li estis ankaŭ kontrakta profesoro en Politekniko de [[Milano]] pri markonstruado el streĉita betono, krome lekciis de tempo al tempo pri la sama studobjekto en pluraj landoj, interalie en polaj politeknikoj en [[Gdansk]] kaj [[Bjalistoko]]. Louis Christophe Zaleski-Zamenhof emeritiĝis 1993, sed li plu disponigis laŭbezone sian scion kaj sperton kiel konsultisto.

 

 

== Esperantio ==

Aŭtoro de pli ol cent sciencaj publikaĵoj en la [[pola lingvo]], [[franca]], [[angla]] kaj [[esperanto]].

Interalie: J. P. Bonin, G. Deleuil, L. C. Zaleski-Zamenhof. "Foundation analysis of marine gravity structures submitted to cyclic loading." Offshore Technology Conference, Houston, Texas (1976). p. 571–579

 

== Literaturo ==

 

== Eksteraj ligiloj ==