José Giral: Malsamoj inter versioj

Ekde la komenco de la Respubliko (aprilo 1931) estis nomumita rektoro de la Centra Universitato de Madrido kaj konsilanto de ŝtato. Li estis ministro pri Mararmeo (1931-33) kaj en 1936 estis elektita de [[Azaña]] por prezidi la registaron, post la klopodo de [[Diego Martínez Barrio]] por formi registaron kaj bremsi la antaŭvidatan militistan insurekcion kiu fakte okazis [[Puĉo de la 17a kaj 18a de julio 1936|la 17an de julio 1936]]. Post la komenco de la [[Hispana Enlanda Milito]] (1936-39), li estis partiano de la havigo de armiloj al la laboristaj organizoj kaj de la nuligo de la armeo, sed li perdis aŭtoritaton dum la milito plilongdaŭriĝis kaj radikaliĝis. Lia registaro daŭris el la 19a de julio ĝis la 4a de septembro 1936, kiam okazis la falo de [[Talavera de la Reina]] kaj [[Madrido]] ekestis atingebla de la Armeo de Maroko, kio devigis transdoni la povon al [[Francisco Largo Caballero]]. Li ankoraŭ estis senministeria ministro en la du registaroj de Largo Caballero kaj pri ŝtato en tiu de [[Negrín]] (1937-38).

 

 

 

[[Kategorio:Hispanaj framasonoj]]