Kalevala: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
esperantigita ŝablono (Dosiero), esperantigita ŝablono (Referencoj), esperantigita parametro, formatigo de titoloj, +Bibliotekoj, kosmetikaj ŝanĝoj
Linio 1:
{{kursivaKursiva titolo}}
[[Dosiero:Kalevala1.jpg|dekstra|eta|200px|''Kalevala'', nome Finna nacia eposo de [[Elias Lönnrot]]. Unua eldono, 1835.]]
[[Dosiero:Gallen-Kallela The defence of the Sampo.png|dekstra|eta|[[Väinämöinen]] (la blankbarbulo) defendas sian boaton kontraŭ la virinaĉoj.]]
Linio 13:
 
== Rakonto ==
 
[[Dosiero:Gallen Kallela The Aino Triptych.jpg|eta|dekstre|300px|Triopo de Aino de Akseli Gallen-Kallela 1891. Maldekstre: unu renkonto de Aino kaj Väinämöinen. Dketsre: Aino bedaŭras siajn malfacilaĵojn kaj decidas finigi sian vivon pli ol edziniĝi al maljunulo. Meze: fino de la historio – Väinämöinen kaptas la fiŝon de Aino sed malkapablas teni ŝin.]]
[[Dosiero:Ekman Vainamoinen.jpg|thumbeta|rightdekstra|Robert Wilhelm Ekman: Väinämöinen]]
Iuj el la ĉapitroj priskribas antikvajn mitojn pri la kreado de la Tero, longan geedziĝan ceremonion, kaj la ĝustajn vortojn por kuracado, aŭ prilaborado de [[ligno]] aŭ [[metalo]].
{{Intrigo}}
Linio 30 ⟶ 29:
* Dekunua kanto.- La "labilmensa" Lemminkäinen sercas virinojn norde, rabas Kyllikki kaj ili pariĝas post ĵuro ke li ne militiros kaj ŝi ne danciros.
* Dekdua kanto.- Iam li malfruis kaj ŝi danciris. Li spite malkonsilojn de patrino kaj edzino, militiras norden, ĉefe serĉe de valormetaloj kaj novan virinon.
* Dektria kanto.- Louhi, ''mastrin' de Nordo'', postulas al Lemminkäinen ĉasi [[alko]]n de Hiisi. Tiu mendas utilajn [[skio]]jn ([[skiado]]), sed vane, li ne atingas tiun alkon.
* Dekkvara kanto.- Lemminkäinen ĉasas la alkon de Hiisi. Tiam Louhi postulas al Lemminkäinen kapti [[ĉevalo]]n de Hiisi. Lemminkäinen kaptas la ĉevalon de Hiisi. Tiam Louhi postulas al Lemminkäinen ĉasi [[cigno]]n de Mortejo. Kiam tiu estas ĉasonta ĝin, ofendita maljuna paŝtisto pafas viperon kontraŭ li kaj Lemminkäinen mortas.
* Dekkvina kanto.- La patrino de Lemminkäinen iras norden serĉi sian filon. Ŝi trovas la kadavron dispecigita kaj sukcesas kunigi ĝin ([[anatomio]]) kaj paroligi lin danke al ŝmiraĵoj aportitaj de [[abelo]].
Linio 58 ⟶ 57:
* Trideknaŭa kanto.- Ilmarinen kaj Väinämöinen intencas iri Norden ŝteli muelilon Sampon. Survoje Väinämöinen navigigas [[boato]]n kiu plendis por militiro ([[navigado]]). Ili akceptas survoje Lemminkäinen.
* Kvardeka kanto.- La boato fiksiĝas sur enorma [[ezoko]]. Väinämöinen kaptas ĝin per glavo. El la kapo faris muzikilon, nome [[kantelo]].
* Kvardekunua kanto.- Ĉiuj bestoj kaj feaĵoj venas aŭdi Väinämöinen kiu ploras kaj [[klangulo]] plukas liajn larmojn kiuj iĝis perloj.
* Kvardekdua kanto.- La triopo rabas la Sampon kaj fornavigas. Väinämöinen venkas nebulon, monstron kaj ŝtormon, sed perdas la kantelon.
* Kvardektria kanto.- Louhi persekutas ilin kaj dum batalo la Sampo disrompiĝas kaj dronas.
Linio 72 ⟶ 71:
* Postprezento (de Vilho Setälä) en la dua eldono de la esperanta versio: Pri finna popolpoezio, pri ŝamanismo, pri traduko de Joh. Edv. Leppäkoski, pri aŭtoro de bildoj Akseli Gallen-Kallela, pri la unua eldono de la esperanta versio kaj pri la dua eldono de la esperanta versio (de Harri Laine). Lingvaj kaj etnografiaj klarigoj. Vortklarigoj (kun bildoj).
 
== Roluloj ==
[[ImageDosiero:Ilmarinen ploughing the Viper-field study.jpg|thumbeta|rightdekstra|250px|Studo por la [[fresko]] "Ilmarinen pluganta la Kampon de Viperoj" de [[Akseli Gallen-Kallela]].]]
La ĉefa rolulo el la Kalevala estas [[Väinämöinen]], [[ŝamano|ŝamana]] [[heroo]] kiu kapablas kanti magie. Lin naskis la Virgulino de la Aero, kaj li helpis krei la teron. Multaj el liaj vojaĝoj similas al ŝamanaj vojaĝoj, precipe kiam li vizitas la stomakon de la tergiganto [[Antero Vipunen]] por trovi la ĝustajn vortojn por krei boaton. Li ludas [[kantelo]]n (''kantele''), finna kordinstrumento ludata kiel [[citro]]. Unu el liaj kanteloj estas farita el la maksela osto de giganta [[ezoko]]. Li neniam trovas edzinon (unu el liaj virinoj anstataŭe dronas sin) kaj ŝtelas de la norda popolo la magian muelejon ''Sampo''.
 
Linio 83 ⟶ 82:
Kalevala ekzistas ankaŭ en bela Esperanta traduko de [[Johan Edvard Leppäkoski]], eldonita en [[1964]] en la [[serio Oriento-Okcidento]], kun dua eldono en [[1985]] por festi la 150-jaran jubileon de la malnova Kalevala.
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Kalevipoeg]]
* [[Estonio|estona]] [[epopeo]]
 
== Notoj ==
{{Referencoj}}
<references/>
 
== Bibliografio ==
Linio 96 ⟶ 95:
== Eksteraj ligiloj ==
{{Portalo|Literaturo}}
{{projektojProjektoj|commonscat=Kalevala|s=La funebro de patrino}}
* [http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Revuoj/nlr/nlr36/kalevala.html Kalevala], artikolo de [[Hannes Koivu]] aperinta en [[Nica Literatura Revuo]].
 
{{Bibliotekoj}}
 
[[Kategorio:Kalevala| ]]