Vikipedio

The Final Cut: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
e Nicholas ovaloff movis paĝon The final cut al The Final Cut: Konforme al la anglaj ortografiaj reguloj pri verktitoloj.
e The final cut → The Final Cut
Linio 1:
{{kursiva titolo}}
{{Informkesto muzikalbumo
|titolo = The final cutCut
|artisto = Pink Floyd
|tipo = studia
Linio 26:
|info kovrilo =
|antaŭa = [[The Wall]]<br />([[:Kategorio:Muzikalbumoj aperintaj en 1979|1979]])
|sekva = [[A momentaryMomentary lapseLapse of reasonReason]]<br />([[:Kategorio:Muzikalbumoj aperintaj en 1987|1987]])
}}
'''''The finalFinal cutCut''''' estas la dekdua albumo de la [[angla]] [[Progresiva roko|progresiv-roka]] [[Pink Floyd]], publikigita je la [[21-a de marto]] [[1983]].
 
Ĉi-tiu konceptalbumo estas la lasta albumo de [[Pink Floyd]] en kiu partoprenis la [[basgitaristo]] [[Roger Waters]], kaj la nura en kiu la [[klavaro|klavaristo]] [[Richard Wright]] ne partoprenis post sia eksigo dum la surbendigo de la antaŭa albumo ''[[The Wall]]''. Waters unue fasonis ĝin kiel filmomuziko por la filmo ''[[Pink Floyd The Wall]]'', sed la ekesto de la [[Falklanda milito]] inspiris al li la verkon de aliaj kantoj temantaj pri [[kontraŭmilitarismo]]. Li dediĉis la albumon al sia patro mortiginta dum la [[dua mondmilito]].
 
''The finalFinal cutCut'' estis surbendigata en ok malsamaj anglaj studioj, helpe de studiaj muzikistoj, en kondiĉoj de malamikaj rilatoj inter [[Roger Waters]] kaj [[David Gilmour]]. La basgitaristo verkis ĉiujn kantojn kaj inspektis ĉiujn aspektojn de la albumo, rifuzante ajnan krean partoprenon de la aliaj anoj, sur la jaketo eĉ estas skribata "verkita de Roger Waters, interpretata de Pink Floyd", do ĉi-tiu albumo kelkfoje estas konsiderata kiel lia unua soloa albumo. [[Roger Waters]] estis forlasonta [[Pink Floyd]] post du jaroj.
 
== Artaj karakteroj ==
Linio 38:
La jaketo estis komponata de [[Roger Waters]] el fotoj de sia bofrato Willie Christie<ref>Nick Mason, Inside Out – A Personal History of Pink Floyd, Phoenix, 2005 (ISBN 0753819066), p.273</ref>. Ĝi bildigas paperan papaveton de la [[Memora tago]] kaj kvar rubandoj de britaj medaloj de la [[dua mondmilito]]: la ''[[1939-45 Star]]'', la ''[[Africa Star]]'', la ''[[Defence Medal]]'' kaj la ''[[Distinguished Flying Cross]]''<ref>Glenn Povey, Pink Floyd, Eldonoj Place des Victoires, 2009 (ISBN 978-2-8099-0092-7), p.349</ref> sur nigra fono.
=== Muziko ===
''The finalFinal cutCut'' estas sekvenco de kantoj, kiuj unue estis komponataj por esti uzataj en la filmomuziko de [[Pink Floyd The Wall]], kaj kiuj Waters finfine decidis uzi por la novan albumon. Ĝi enhavas multajn sonefektojn, kaj estas unu el la unuaj [[holofonio|holofoniaj]] surbendigoj. Ĉiuj kantoj estas kantataj de [[Roger Waters|Waters]], escepte de ''Not now John'', en kiu li kunhavas la kantadon kun [[David Gilmour|Gilmour]].
La generala etose de la albumo estas ege malluma: la biografo François Ducray skribis: "''La muziko imponas, sed tiu impono, plene malfermata al abismo unuforme funebre nigra kaj morte malvarma, tiu impono timigas''"<ref>Fraņois Ducray, Pink Floyd, Eldonoj Librio Musique, 2000, p.61</ref>.<br>
Fakte, ''The finalFinal cutCut'' estas la albumo de [[Pink Floyd]] en kiu la muziko malpli gravas, profite al tekstoj kaj sonefektoj.
=== Tekstoj ===
''The finalFinal cutCut'' estas [[kontraŭmilitarismo|kontraŭmilitarisma]] [[konceptalbumo]]. La tezo de [[Roger Waters]] estas ke la britaj mortintaj soldatoj, kiuj oferiĝis esperante ilia venko nasku pacan mondon, estis perfidata de politikaj gvidantoj, kiuj kontinuas uzi militon por solvi iliajn kverelojn<ref>Nick Mason, Inside Out – A Personal History of Pink Floyd, Phoenix, 2005 (ISBN 0753819066), p.264</ref>. [[Margaret Thatcher]] estas ĉefe celata pro sia rolo dum la eksplodo de la [[Falklanda milito]].
== Surbendigo ==
''The finalFinal cutCut'' estis surbendigata en ok malsamaj studioj: la privataj studioj de [[David Gilmour|Gilmour]] kaj [[Roger Waters|Waters]] kaj ses aliaj [[Londono|londonaj]] studioj<ref>Glenn Povey, Pink Floyd, Eldonoj Place des Victoires, 2009 (ISBN 978-2-8099-0092-7), p.349</ref>.
[[David Gilmour|Gilmour]] kaj [[Roger Waters|Waters]] komencis labori kune, sed rapide forlasis tiun ideon, la etoso inter la du muzikistoj estanta vere malbona, kaj ili kunsidis nur tempaltempe por cerbumi pri la progreso de la albumo. Sed post n-a malpaco, [[David Gilmour|Gilmour]] estis eksigata de la listo de la [[Muzikproduktisto|muzikproduktisto]]j.<br>
Gilmour pli malfrue rakontis: ''"Roger eĉ ne volis priaǔdi pri la ebleco de inkludi niajn komponaĵojn. Iam, ni tre bone sukcesis labori kune, laǔ la principo de la kompromiso. Ĉiu devis konvinki la aliajn adopti sian vidpunkton, se si ne sukcesis, domaĝe por si. Tiele, "The Wall", kiu komence estis neaǔskultebla, iĝis poste genia albumo. Sed por "The finalFinal cutCut", Roger iĝis nekompromisema. Mi finfine diris al li: "Se vi bezonas gitariston, vi telefonu al mi""''<ref>Jean Michel Oullion, ''Pink Floyd,'' Eldonejo Les carnets de l'info, 2009, p.85-86</ref>.
Pluraj muzikistoj surbendigis kun [[Pink Floyd]]: la [[orkestrestro]] [[Michael Kamen]] taskiĝis pri la orkestraj muzikeroj kaj ludis [[piano]]n kaj [[Harmoniumo|harmoniumo]]n, dum [[Andy Bown]], kiu estis partopreninta al la turneo de [[The Wall]], ludis [[Hammond-orgeno]]n. [[Nick Mason]] ne sukcesis ĝuste drumi en la kanto ''Two suns in the sunset'', kaj tiam estis astantaŭata de [[Andy Newmark]].
 
== Posteco ==
=== Komerca sukceso ===
''The finalFinal cutCut'' estis publikigata la 21an de marto [[1983]] kaj tuj atingis la unuan rangon en la anglaj [[Muzikaĵrangolistoj|muzikaĵrangolistoj]], tion kion eĉ ''[[The Dark Side of the Moon]]'' kaj ''[[The Wall]]'' ne sukcesis. Ĝi tamen estis la plej malbone vendata albumo de [[Pink Floyd]] ekde ''[[Meddle]]''. [[David Gilmour]] poste konsideris tiun komercan malsukceson kiel konfirmo de sia opinio pri la mediokra kvalito de la kantoj, al tio [[Roger Waters]] respondis ke la kvalito de albumo ne mezuriĝas laŭ la nombro de la venditaj ekzempleroj<ref>Glenn Povey, Pink Floyd, Éditions Place des Victoires, 2009 (ISBN 978-2-8099-0092-7), p.230</ref><ref>Mark Blake, Comfortably Numb — The Inside Story of Pink Floyd, Da Capo Press, 2008 (ISBN 0306817527), p.324-325</ref>.
=== Recenzoj ===
La recenzoj estis ege diversaj, iuj tre positivaj, aliaj tre negativaj. ''[[Melody Maker]]'' kvalifikis la albumon kiel "''mejloŝtno en la historio de la nuleco''" dum [[Rolling Stone]] priskribas ĝin kiel "''absoluta majstroverko de [[Artroko|artroko]]''"<ref>Kurt Loder, « Pink Floyd: The Final Cut », Rolling Stone, no 393,‎ 14a de aprilo 1983 ([https://www.rollingstone.com/music/music-album-reviews/the-final-cut-248504/ legi rete][http://archive.wikiwix.com/cache/?url=https%3A%2F%2Fwww.rollingstone.com%2Fmusic%2Falbumreviews%2Fthe-final-cut-19830414 arkivo]). </ref>.
Linio 135:
|-
|11
|Not Now, John
|Waters
|Waters, Gilmour
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/The_Final_Cut"