En memoriga enskribo de kroniko de Chlumec oni diras: "''Ĉiu rapide kuris, por ke li sav, kio ankoraŭ estis savebla. Virinoj kaj infanoj, pezigitaj de la plej diversaj aĵoj, kaj viroj peligantaj brutaron estis fuĝantaj en montarojn, por ke ili kaŝu sin en proksimaj arbaroj...''"
Dume jam renkontiĝis la antaŭaj francaj soldataroj kun la malantaŭa soldataro de rusoj. Tiuj senespere defendis sin.
Vandamme, certa pro sia venko, eĉ ne atendis koncentriĝon de ĉiuj siaj fortoj, kiuj iom post iom alvenadis el la montaroj, kaj elsendis generalon Creuzereon, por ke li konkeru la proksiman [[Ústí nad Labem|Ústí]]. La duan atakon la francoj komencis ĉirkaŭ la unua horo, ĝi direktis al [[Stradov (Chlumec)|Stradov]] kaj iom post iom ili sukcesis dumtage forpuŝi la aliancanojn ĝis dislimejo de municipoj Stradov kaj Přestanov. En abruptaj bataloj falis multe da viroj ambaŭflanke, estis inter ili eĉ generalo [[Rouse]]. ĈirkauŭĈirkaŭ la 16-a horo provis parto de la franca kavalerio ĉirkaŭiri la dekstran alon de la aliancanoj, sed tiu ĉi atako estis ĉe [[Chabařovice]] repuŝita per bone celata kanonado de rusaj baterioj, kaj helpe de [[kiraso|kirasistoj]], kiuj alrajdis al la batalejo nur en la paso de la batalo. Proksimume je la 17-a horo la francoj entreprenis en du fortaj sturmkolonoj lastan atakon kontraŭ la posteno de la kontraŭulo. La rusaj rezervoj maldikiĝis je nuraj kelkcentoj da viroj. Perdoj de tiu ĉi tago faris proksimume 12 000 soldatoj (cca po 6 000 ambaŭflanke). Generalo Osterman-Tolstoj mem suferis gravan vundiĝon, tial gvidadon en pluaj bataloj ekprenis generalo [[Barclay de Tolly]]. Antaŭvespere de tiu tago alvenis al Chlumec restoj de la franca korpuso, do la franca generalo ne sekretiĝis pro optimismo kaj li sciigis siajn subulajn oficirojn, ke ĵaŭde la 2-an de septembro, ili jam komune tagmanĝos en [[Prago]]. Li nome kalkulis kun alveno de pluajj fortoj frunte kun [[Napoleon Bonaparte|Napoleono]]. Sed Napoleonon forte maltrankviligis antaŭenpaŝo de la aliancanaj soldataroj en [[Brandenburgio]] kaj [[Luzacio]] kaj li konsideris la transŝovon de la ĉefaj fortoj en Bohemion kiel riska. Li do lasis la korpuson de Vandamme al propra sorto. Dumnokte komencis el [[Ercmontaro]] eliradi la ĉeĥa armeo, kiu tiel plifortigis la malfortiĝintajn korpusojn kaj povis aktiviĝi en pluaj atakoj. La rusa caro Aleksandro la 1-a mem kaj la prusia reĝo Vilhelmo la 1-a poste observis pluaj pason de la batalo el sekura distanco de monto [[Doubravská hora]] ĉe la proksima Teplice. La aŭstria imperiestro Francisko la 1-a estis ankoraŭ pli singardema kaj haltis nur en [[Louny]], kien mesaĝisto alportis al li raportojn pri la okazanta batalo.
