Kaspar Friedrich Lossius: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) esperantigita ŝablono (Dosiero), pli bona ŝablono (Vivtempo), esperantigita parametro, formatigo de buloj, +Informkesto, -kategorio, +Bibliotekoj, kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 1:
{{Informkesto verkisto}}
[[
== Vivo ==
Lossius originas el teologiista familio kun [[Bohemio (lando)|bohemaj]] praŭloj apartenintaj al la [[Husmovado]] kaj estis la kuzo de la filozofo [[Johann Christian Lossius]]. Kvazaŭ la kompleta kariero de Lossius pasis en Erfurto. Post frua morto de la patro li edukitis fare de la patrino simple sed amoplene kaj religio. Ekde 1761 li frekventis la lernejon ĉe la [[Franciskana preghejo (Erfurt)|Franciskana kirko]] kaj ekde 1766 la [[Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt|Konsilantargimnazion]]
Li studis ekde 1770 en la [[Universitato de Erfurto]] teologion ĉe [[Christoph Martin Wieland]], sia kuzo [[Johann Christian Lossius]], Grant, Froriep kaj
En februaro de 1806 naskiĝis filino kaj samjare en somero mortis la dua filino pro skarlatino; la restintajn kiel ankaŭ la edzinon li devis flegi sole. En oktobro devis esti ceditaj ĉambroj al prusaj trupoj kaj baldaŭ poste venis la francoj kiuj okupis la Dominikanan kirkon kaj dezertigis ĝin ĝis sia retiriĝo en 1808. Dum la [[Kongreso erfurta]] loĝis en la paroĥestra domo francaj aktoroj. En 1809 Lossis elektitis membro de la Supera lernejo-komisio. En 1810 li iĝis Super lernejkonsilisto sed vundis sin la saman jaron dum falo el kaleŝo. Pro instigo de von Resch li iĝis estro de supera lernejo por knabinoj sed atakitis kune kun la instruisto Suppeck publike per mokpamfleto. Lia ununura filo Karl mortis en 1880 estante pastoro en la Kirko Sankta Kiliano en Erfurt-Gispersleben.
== Graveco ==
Gravis Lossius ne tiom kiel teologo kiom en la rolo de pedagogo. En Erfurto li estis kunfondinto de la unua supera lernejo por knabinoj (1809), kiun li ankaŭ estris kelkan tempon. Krom praktika agado Lossius ankaŭ publikigis multajn faktekstojn pri pedagogio. Elstaras el la verkaro la ofte eldonita kaj plurlingven tradukita historio ''Gumal und Lina'' (1785; eldonejo Justus Perthes, [[Gotha]], en tri volumoj). La historio, kiun li subtitolis kiel "historion por infanoj por instruado kaj ĝuado, aparte por la lernado de la unuaj religiaj terminoj", ŝajne ekzakte trafis la guston tiutempan kaj de la fakuloj kaj de la junuloj. Liaj sciencaj kaj popularsciencaj skribaĵoj ege famigis Lossius. En la 1797-a jaro li iĝis membro de [[Akademie gemeinnütziger Wissenschaften]], ankaŭ pro la eldono de libro pri [[Eobanus Hessus]]. Li prelegis en la akademio en 1798, 1801 kaj 1802. Publikan renomon kiel poeto li akiris per verko de popolkanto honore al la ĝenerale ŝatata episkopo [[Karl Theodor von Dalberg]] okaze de la [[Kristokorpa Festo]] de 1802, mallonge antaŭ la ĉeso de la majenca regado en la urbo.
== Honoroj ==
En 1905 la urbo nomis mallongan straton ĉe la [[Luiza-parko (Erfurt)|Luiza-parko]] por li. Ĉe la paroĥejo de la komunumo de la Dominikana kirko (Predigerstraße nr 4) muntitis surmure memorigtabulo por Lossius, kiu multajn jarojn loĝis tie, kaj por
== Literaturo ==
Linio 17 ⟶ 18:
== Eksteraj ligiloj ==
* [http://erfurt-web.de/Kaspar_Friedrich_Lossius Artikolo de Raßloff pri Lossius.]
* [https://de.wikisource.org/wiki/ADB:Lossius,_Kaspar_Friedrich Biografio ĉe ''ADB''.]
* [https://portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&query=Kaspar+Friedrich+Lossius Libroj de kaj pri Lossius.]
{{Bibliotekoj}}
{{
[[
[[
[[
[[
|