Robert Taft: Malsamoj inter versioj

Robert A. TAFT (n. 8-an de septembro 1889,. Cincinnati, Ohio, Usono - m. 31-an de julio 1953. [[Novjorko]]) estis frakciogvidanto la usona senata respublikana partio dum 14 jaroj (1939-53), reprezentanto de la konservativaj tradicioj. Li dufoje kandidatis pri prezidenteco - sensukcese.

Li estis filo de [[William Taft|William Howard Taft]], 27-a prezidento de Usono (1909-13). Li eklaboris en 1913, en Ohio-ŝtato kiel advokato, krom tio li iĝis sukcesa entreprenisto. Dum la unua mondmilito li laboris kiel nutraĵ- poste helpafera miniszteriaministeria konsilisto. Li estis membro de parlamento de Ohio (1921-26) kaj de la senato (1931-32).

Oni elektis lin en 1938 en senaton de Usono kaj baldaŭ iĝis influa homo en Vaŝingtono. Li rifuzis la socialajn elementoj de la New Deal-programo kaj postulis ŝtatan ŝparemon, bilancitan buĝeton kaj limigon de rajtoj de la federacia registaro. Antaŭ japana bombardado de [[Pearl Harbor]] (decembro 1941), li forte kontraŭis usonan partoprenon en la dua mondmilito.

Kiam la respublikanoj en 1946 atingis plimulton en la Kongreso, Taft – kiel partia frakcigvidanto en la senato – akiris gravan influopotencon. Lia plej granda sukceso en la senato estis la akceptigo de la laborjura leĝo de Taft-Hartley (1947). Tiu leĝo limigis agadterenon de la sindikatoj.

Li reprezantis konsekvencan izolacian politikon, li kontraŭis ex post la dua mondmilito la mondpolitikan rolon de Usono (ekz. tra la NATO).

[[en:Robert A. Taft]]