Metodologio de historio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kreis novan paĝon kun "'''Metodologio de historio''' (aŭ de la historiaj sciencoj) enhavas la aron de teknikoj, metodoj kaj proceduroj uzataj de la historiistoj por utiligi la unua..."
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Metodologio de historio''' (aŭ de la historiaj sciencoj) enhavas la aron de [[tekniko]]j, [[metodo]]j kaj proceduroj uzataj de la [[historiisto]]j por utiligi la unuarangajn fontojn kaj aliajn pruvojn ([[arkeologio]], [[arkiviko]], [[helpaj historiaj sciencoj]] ktp.) por esploradi okazaĵojn de la pasinteco elstaraj por la homaj socioj. Tiu metodologio celas la prilaboradon de la [[historiografio]] (aŭ historiografia produkto). La demando pri la naturo de la historia metodo kaj, eĉ, ties propra meditado kiel scienca metodo, estas studita de la [[epistemologio]] ([[filozofio de la scienco]], metodologio de la sociaj sciencoj) kaj la [[filozofio de la historio]] kaj iel de la historiologio (aŭ teorio de la historio).
{{redaktata}}
La ĉefaj ŝtupoj de la komuna proceduro fare de la historiistoj en sia laboro estas la jenaj:
* Unue, la difino de la temo kaj ties limigo, nome oni formulas la demando(j)n (erotetiko) kaj oni difinas laborplanon. Kun bazo sur tio venas la [[heŭristiko]] (lokigo kaj rikolto de la [[Fonto (historio)|dokumentaj fontoj]], kiuj estas la [[krudmaterialo]] de la laboro de la historiisto).
* Due, la analizo aŭ [[kritiko]] de tiuj fontoj (distingante du formojn de kritiko, kiuj referencas al la laboro kun la dokumentaj fontoj: nome ekstera kaj interna kritikoj).
* Laste, la historiografia sintezo (kiu estas la fina produkto de la historiografio).
 
Terminado ese proceso, queda la [[publicación científica|publicación]], paso ineludible para que la comunidad historiográfica comparta y someta a [[debate científico]] y [[falsación]] su labor y [[divulgación|se divulgue]] entre el público para que su conocimiento pueda servir a los fines de la historia.