Metodologio de historio: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Kreis novan paĝon kun "'''Metodologio de historio''' (aŭ de la historiaj sciencoj) enhavas la aron de teknikoj, metodoj kaj proceduroj uzataj de la historiistoj por utiligi la unua..." |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
'''Metodologio de historio''' (aŭ de la historiaj sciencoj) enhavas la aron de [[tekniko]]j, [[metodo]]j kaj proceduroj uzataj de la [[historiisto]]j por utiligi la unuarangajn fontojn kaj aliajn pruvojn ([[arkeologio]], [[arkiviko]], [[helpaj historiaj sciencoj]] ktp.) por esploradi okazaĵojn de la pasinteco elstaraj por la homaj socioj. Tiu metodologio celas la prilaboradon de la [[historiografio]] (aŭ historiografia produkto). La demando pri la naturo de la historia metodo kaj, eĉ, ties propra meditado kiel scienca metodo, estas studita de la [[epistemologio]] ([[filozofio de la scienco]], metodologio de la sociaj sciencoj) kaj la [[filozofio de la historio]] kaj iel de la historiologio (aŭ teorio de la historio).
{{redaktata}}
La ĉefaj ŝtupoj de la komuna proceduro fare de la historiistoj en sia laboro estas la jenaj:
* Unue, la difino de la temo kaj ties limigo, nome oni formulas la demando(j)n (erotetiko) kaj oni difinas laborplanon. Kun bazo sur tio venas la [[heŭristiko]] (lokigo kaj rikolto de la [[Fonto (historio)|dokumentaj fontoj]], kiuj estas la [[krudmaterialo]] de la laboro de la historiisto).
* Due, la analizo aŭ [[kritiko]] de tiuj fontoj (distingante du formojn de kritiko, kiuj referencas al la laboro kun la dokumentaj fontoj: nome ekstera kaj interna kritikoj).
* Laste, la historiografia sintezo (kiu estas la fina produkto de la historiografio).
Terminado ese proceso, queda la [[publicación científica|publicación]], paso ineludible para que la comunidad historiográfica comparta y someta a [[debate científico]] y [[falsación]] su labor y [[divulgación|se divulgue]] entre el público para que su conocimiento pueda servir a los fines de la historia.
|