Monaĥeja bieno Alach: Malsamoj inter versioj

Pro ke la konstruaĵaro ege damaĝitis en 1664 post sieĝo fare de princelektisto [[Johann Philipp von Schönborn]] restaŭriĝo profunda necesis; tiam krome alvenis grenejo kaj en 1698, laŭ komisio de abato [[Nicolaus de Gouverneur]], nova aldonota bienejo. En 1713 la senjorejo alikonstruitis sub abato [[Placidus Casselmann]] kiel loĝejo por la luprentantoj. La Mariokapelo ricevis en 1715 orgenon konstruitan fare de la erfurtano [[Johann Georg Schröter]]. La [[sekularigo]] trafis brutale la bienon en la 23.3.1803 kaj en 1822 la [[prusio|prusia]] registaro vendis ĝin al privatulo. La kruco venis al [[Witterda]], la figuroj al [[Geisleden]] kaj la altaro enditise en 1818 al [[Lengenfeld]].
Blazono abata datumanta de 1698, kiu plibeligis garbejon en 1864 brulkonsumiĝintan, muntitis en 1923 supre de la kapela enirejo. La preĝejeto uzitis inter 1803 kaj 1948 kiel deponejo; post la alveno de multaj [[Forpelo de germanoj (1944–1950)|forpelitaj germanoj el Orienta Eŭropo]] post la [[Dua mondmilito]] ekpripensitis nova kaj digna utiligo liturgia [[katolika Eklezio|romkatolika]].