En okcidento nenio nova: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
Sj1mor (diskuto | kontribuoj) intrigo |
||
Linio 3:
'''''En Okcidento Nenio Nova''''', originala [[germana lingvo|germana]] titolo ''Im Westen nichts Neues'', estas kontraŭ-milita romano de [[Erich Maria Remarque]] aperinta en 1929.
Jam dum la sama jaro ĝi estis tradukita en 26 lingvojn. En la jaro 2007 ekzistis eldonoj en pli ol 50 lingvoj, la vendokvantoj estas tutmonde pli ol 20 milionoj<ref>''Im Westen nichts Neues'', Kiepenheuer und Witsch, 27. Auflage 2007, ISBN 978-3-462-02731-0, Nachwort, S. 200:'' Im Westen nichts Neues ist in einer Gesamtauflage von mindestens 20 Millionen in 50 Sprachen verbreitet.'' (deutschsprachig)</ref>.
En Germanio, la libro estis [[Bruligo de libroj en Nazia Germanio|malpermesita kaj bruligata]], kune kun la daŭrigo, ''Der Weg zurück'', (La vojo revena) en la fruaj tagoj de la ascendo de la nazioj al potenco. Hodiaŭ ĝi estas konsiderata unu el la ĉefverkoj de [[germana literaturo]] kaj ĝenerale de literaturo.
== Intrigo ==
La libro estas verkita en la unua persono de Paul Boymer, juna soldato, kiu estis rekrutita kun siaj amikoj ĉe la universitato por la soldatiĝi en la germana armeo ĉe la eksplodo de la [[Unua Mondmilito|unua mondmilito]]. Li tre detale priskribas la vivmanieron kaj spertojn de la soldatoj sur la [[batalkampo]], ĉar la milito daŭras kaj troviĝas en blokiĝo. La priskriboj de la soldato kombiniĝas kun liaj malfacilaj sentoj pri la vaneco de la milito, kaj la malfido, kiun li sentas rilate siajn instruistojn kaj gvidantojn, kiuj ofte parolas favore al la milito, sed ne konscias pri la kruelaĵoj okazantaj ĉe la fronto.
La libro akre prezentas la sentojn de tuta generacio, kies vivoj formiĝis kaj rapide plenaĝiĝis tra siaj spertoj kiel soldatoj la unua mondmilito. Ĉi tiu generacio, poste konata kiel la [[Perdita generacio|Perdita Generacio]], estis sendita al milito en la aĝo de 18 jaroj, sed kiam la milito finiĝis, li ne povis adaptiĝi al la socio de kiu li venis. La libro skizas la breĉon inter la milito, kun sia vario de hororoj, kaj la reveno al kulturo kaj al la socio kiu sendis siajn filojn al milito, rezigne vidis ilin morti amase. Tiel, ekzemple, Remark skribas:<blockquote><big>Mi estas juna, nur dudekjara. Sed mi scias el la vasto de la vivo nur la malesperon kaj morton, la teruron kaj la kombinaĵon de sencelaj aferoj ĉe abismo de turmento. Mi vidas popolojn inicititajn ataki unu la alian kaj mortigi unu la alian en silento, nescio, malsaĝeco, obeo kaj senkulpeco. Mi vidas, ke la plej bonaj cerboj en la tuta mondo inventas armilojn kaj vortojn por plilongigi ĉiujn ĉi tiujn agojn kaj fari ilin pli kompleksaj. Kaj kun mi miaj samaĝuloj vidas ĉion, ĉi tie kaj preter la batallinioj, tra la tuta mondo, kaj kun mi miaj samgeneraciuloj spertas ĉion. Kion faros niaj prapatroj, se ni staros unu tagon, staros antaŭ ili kaj postulos respondecon? Kion ili atendas de ni je iu tago, kiam ne plu estos milito? Dum jaroj ni okupiĝis pri la metio mortigi - ĝi estis la unua profesio, kiun ni akiris en la vivo. Nia scio pri vivo reduktiĝas al scio pri morto. Kio venos poste? Kaj kio okazos al ni?</big></blockquote>La libro multe traktas la ĉiutagajn vivspertojn de soldatoj. Ekzemple [[venĝo]] al la [[serĝento]], kiu misuzis ilin, kaj la granda hela punkto - manĝo de korupteco, kiu falis sur grupon de soldatoj neatendite. La titolo de la libro inkluzivas subtilan [[Ironio|ironion]]. "''Okazas nenio nova en Okcidento''" estis unu el la lakonaj mesaĝoj de germana proparolanto de la armeo en la unua mondmilito, kio signifis, ke ne okazis ŝanĝo en la situacio en la [[Okcidenta Fronto (Unua Mondmilito)|Okcidenta Fronto]]. Fine de la libro, la rakontanta soldato estas mortigita ĉe la Okcidenta Fronto, dum proparolanto de la armeo refoje anoncas, ke "Okazas nenio nova en la Okcidento." La teruraĵoj de milito igas la rakontanton adopti kritikan sintenon al la pli aĝa generacio, kiu ne hezitis sendi la junulojn al la teruraj militoj. Li klarigas, ke li kaj liaj kamaradoj ne estis venkitaj, sed estis disbatitaj de malamika supera en forto, bone ekipita, kaj plej grave - sata. La pli juna generacio pagis la prezon de milito en korpo kaj animo.
''En Okcidento Nenio Nova'' estis [[furorlibro]] kaj reflektis la voĉojn de multaj. Ĝi apartenas al ondo de verkoj verkitaj post la unua mondmilito kaj la malfacila sento, kiu regis en Eŭropo post ĝi. Ĉi tiuj verkoj havas kontraŭmilitan kaj kelkfoje eĉ [[Pacismo|pacisman]] karakteron. Ĉi tiuj inkluzivas la poemojn kaj teatraĵojn de [[Bertolt Brecht]].
== La Esperanto-traduko ==
Linio 11 ⟶ 20:
=== Recenzoj ===
{{Citaĵo|La promesita objektiveco dronas en la rememoroj pri la milito kaj la verko prezentas elokventan akuzon, konfeson. La sangaj epizodoj, la drastaj scenoj, la lirikaj meditadoj efikas nur tie kaj sole tiel, kien kaj kiel la majstra plumo de la aŭtoro metis ilin. |1930, [[Julio Baghy]], [[Hungara Heroldo]], numero 3}}
== Filmo ==
En 1930 la romano estis prilaborita al samnoma filmo reĝisorita de [[Lewis Milestone]], ''[[All Quiet on the Western Front (1930-a filmo)|All Quiet on the Western Front]].'' En 1979, refilmigo de la filmo estis reĝisorita de [[Delbert Mann]].
== Referencoj ==
| |||