Tobolsko: Malsamoj inter versioj

En 1688 oni konstruis teran muron kaj fosaĵon kiuj iris je {{unuo|300|metroj}} norde de la malnova fortikaĵa muro, de la bordo de Irtiŝo ĝis la raveno de Kurdjumka. La tera muro estis larĝa je 10 metroj, alta (kun krenoj) je 8 metroj. La fosaĵo estis profunda je 5 metroj kaj larĝa je ĉirkaŭ 4 metroj. La murtomuro estis longa je {{unuo|711|saĵenoj}} 1 arŝino kaj 8,5 verŝokoj ({{unuo|1518,08|metroj}}). La muro havis turojn: la unua staris apud la bordo de Irtiŝo, sekvis la Triunua ({{lang-ru|Троицкая}}), Ĉielira ({{lang-ru|Вознесенская}}; sur la ĉefa vojo), kaj Petro kaj Paŭlo ({{lang-ru|Петропавловская}}; ĉe angulo), post kio la muro sin turnis suden kaj iris laŭlonge de Kurdjumka, kies bordon oni fortikigis per subakvigitaj trabaĵoj ({{lang-ru|ряж}}); sekvis turo konstruita surloke de la Kozaka ({{lang-ru|Казачья}}) sur la samnoma suprenvojo, poste la Permja ({{lang-ru|Пермская}}), ankaŭ aperinta surloke de la malnova turo, post kio la muro venis al la konstruata tiutempe brika barilo ĉirkaŭ la Sofia-korto apud la Tobolska kremlo. Samjare estis barita per ligna muro la Bazara suprenvojo ({{lang-ru|Базарный взвоз}}), kie aperis turo. Poste iris fortikaĵaj muroj de la Malgranda urbo ({{lang-ru|Малый город}}). En 1688 krom la tera muro sur subakvigitaj trabaĵoj de Kurdjumka estis konstruita plia muro longa je {{unuo|580|saĵenoj}} 1 arŝino kaj 3 verŝokoj ({{unuo|1236|metroj}}). Sume la fortikaĵaj linioj etendiĝis je {{unuo|1307|saĵenoj}} 2 arŝinoj kaj 11,5 verŝokoj ({{unuo|2784|metroj}}). La kruta bordo de Irtiŝo estis ne barita, sed fortigita por preventi terglitojn per ĉarpentaĵoj ({{lang-ru|отруб}}) longaj je {{unuo|1278|metroj}}. La konstruadon plenumis lokanoj subestre de vojevodo A. P. Golovin. La tera muro estas detale desegnita je la mapo de Tobolsko fare de Semjon Remezov<ref>{{citaĵo el libro

Meze de la 18-a jarcento en la supra antaŭurbo estis pluraj stratoj. De nordo al sudo etendiĝis: Voznesenskaja, Troickaja, Bureninskaja, Petropavlovskaja (transformiĝanta je Nikolskaja), Jarovaja (ĝi iris laŭ bordo de Irtiŝo). Transverse al ili iris: Sofijskaja, Zubĉaninova, Smetanina, Slobodinnaja, Jurova, Tutolmina, Barabirŝĉikova, Ŝĉemelina, Poduvalnaja, Ostroĵnaja (Fortikaĵa), Pimenova, Kolomilceva, Uljana Remezova, Kobilanskaja, Zakorjukina, Daŝkova kaj aliaj. Malantaŭ la virina monaĥejo staris malliberejo, translokita de la bazarplaco. Laŭ bordo de Irtiŝo la supra antaŭurbo jam komence de la 18-a jarcento ne havis fortikaĵan muron. Ĝi restis ĉe orienta urbolimo, kie ĝi komenciĝis de la Ruĝa turo de la Sofia korto, iris malsupren laŭ bordo de raveno de Prjamskoj suprenvojo al la samnoma turo kaj poste denove iris supren, sekvis laŭ rando de la kabo sur kiu nun staras monumento al Jermak kaj serpentante inter domoj venis la traveturebla Kozaka turo. Proksime situis pordego de la Malgrandkozaka suprenvojo ({{lang-ru|Малоказачий взвоз}}) kaj enirejo al malgranda kvartalo malantaŭ la fortikaĵa muro. La muro finiĝis per turo rande de granda raveno, poste sekvis tera muro kun turoj<ref>{{citaĵo el libro