Nicolaus Bruhns: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 165:
== Postefikoj ==
=== Muzika influo ===
Ĉu kaj kiel Nicolaus Bruhns influis la pli
Pri la voĉkanta verkaro oni ne konas referencojn. Pluraj muziksciencistoj tamen sekvis la priskribon de Stein pri Bruhns kiel komponisto, kiuj ebenigis la vojon al madrigala kantato<ref>Fritz Stein: ''Nicolaus Bruhns, Gesamtausgabe der Werke''. Braunschweig 1937–39.</ref>; dies wird von Webber bestritten.<ref>Geoffrey Webber: ''North German church music in the age of Bŭtehude''. Clarendon Press, Oxford 1996, ISBN 0-19-816212-X ([http://sscm-jscm.press.uiuc.edu/jscm/v5/no1/Yearsley.html Buchbesprechung von David Yearsley])</ref>
=== Modernepoka remalkovro===
Dum la [[1930]]-aj jaroj oni unuafoje biografie esploris pri Bruhns. Tiam oni konis el la verkaro nur kvar el la orgentokatoj samkiel unu solokantaton por baso. En [[1939]] Stein publikis la unuan eldonon de la kompleta verkaro kiel „prateksto“. Same kiel ĉe la plej multaj Nordgermanaj majstroj pri Bruhns mankas kaj sekurita aŭtografa fontmaterialo kaj ankaŭ pluroblaj postlasaĵoj, tiel ke oni devas reekpreni unuopajn kopiojn, kiujn i.a. produktis [[Johann Friedrich Agricola|Agricola]], [[Johann Gottfried Walther|Walther]] kaj Österreich. Pli novaj eldonoj de la verkoj provas konsideri tion kaj korekti eventualajn erarojn.
Nicolaus Bruhns estas mallonge menciita en ĉapitro de la novelo ''Renate'' ([[1878]]) de la verkisto kaj muzikŝatanto [[Theodor Storm]] naskiĝinta en Husum, en kiu ĉi tiu utiligas la vesperan orgenludon de Georg Bruhns etospoezie. Vivo kaj verkaro de la komponisto formas la bazon por la romano ''Mitternacht'' [meznokto] de Andreas Nohr (Röll-Verlag 2000, ISBN 3-8975-4175-0).
Husum estis rezidejo de la intertempe malfundita asocio ''Nicolaus-Bruhns-Gesellschaft e. V.'', kiu fondiĝis en [[1947]] post Bruhns-koncerto direktata de Kurt Rienecker kaj transsendata de la radio. Prezidantoj estis Rienecker kaj Walter Rath; Fritz Stein estis honorprezidanto de la asocio, kiu disponis pri propran ĥoron samkiel propran orkestron kaj okazigis pli ol 100 muzikaranĝojn kun verkoj de Bruhns kaj aliaj komponistoj.
Dum kiam en [[1965]] ekzistis nur tri sondiskaj registraĵoj<ref name="NBG"/>, intertempe la elekto je sonregistraĵoj ege kreskis – inter ili troviĝas altvaloraj interpretaĵoj distingitaj de muzikrevuoj. La orgenverkoj relative ofte estis publikataj ankaŭ kiel kompletregistraĵoj. La voĉkantan verkaron tamen ĝis nun nur malmulte priatentis: Krom pluraj publikaĵoj de unuopaj pecoj ekzistas nur unu kompletregistraĵo sur KD.
== Literaturo ==
*[[Martin Geck]]: ''Nicolaus Bruhns – Leben und Werk''. Musikverlag Hans Gerig, Köln 1968.
*Heinz Kölsch: ''Nicolaus Bruhns''. Schriften des Landesinstituts für Musikforschung. Bärenreiter, Kassel 1958 (Wiederveröffentlichung einer Dissertation von 1938, Kiel).
*Martial Leroŭ: ''Nicolaus Bruhns.'' In: Edmond Lemaître (Hrsg.): ''Guide de la musique sacrée et chorale profane – L’âge baroque (1600–1750)''. Éditions Fayard, Paris 1992, ISBN 2-213-02606-8
*Michel Roubinet: ''Nicolaus Bruhns''. In: Gilles Cantagrel (Hrsg.): ''Guide de la musique d’orgue''. Éditions Fayard, Paris 1991, ISBN 2-213-02772-2
== Ligiloj ==
* [http://www.france-orgue.fr/disque/index.php?zpg=dsq.fra.rch&ior=c&oeu=N.%20BRUHNS&com=Nicolaus%20BRUHNS Verzeichnis von Tonträgern mit Orgelwerken] (französisch)
* {{PND|118674714|Nur ein Treffer im DDB-OPAC, kaum relevant für den Artikel, 24.05.2006}}
* {{DM|310028590}}
== Fontoj ==
<references/>
| |||