Topohorio estas grupo de disvastigmeĥanismoj de planto. Komuna karakterizaĵo estas, ke la semoj restas proksime al la patrina planto kaj ne iĝas vaste disigataj.

La distingo inter topoĥorio kaj teleĥorio (= disvastigo foren) estas diskutata. Kelkaj aŭtorooj nomas deisvastigon ĝis 100 metroj malproksima disvastigo (topoĥorio)[1], ĉe aliaj la limo nur estas ĉe 10 km[2].

La termino topoĥorio inkludas diversajn disvastigmeĥanismoj de planto kiel ekzemple baroĥorioAestatiforio.

Bibliografio redakti

  • Oliver Tackenberg:Methoden zur Bewertung gradueller Unterschiede des Ausbreitungspotentials von Pflanzenarten. Phillips-Universität-Marburg, 2001, pdf}}
  • Paul Müller-Schneider, Marie Lhotská:Zur Terminologie der Verbreitungsbiologie der Blütenpflanzen.Folia Geobotanica, volumo6, numero 4,1971 paĝoj 407–417

Referencoj redakti

  1. H. W. Luftensteiner:Untersuchungen zur Verbreitungsbiologie von Pflanzengemeinschaften an vier Standorten in Niederösterreich. Bibliotheka Botanika, 1982, volumo 135
  2. A. Heintze:Handbuch der Verbreitungsökologie der Pflanzen.Stockholm, 1932-35