Zakonopravilo
La Nomokanono de Sankta Sava (en serba Законоправило, Zakonopravilo, [zakɔnɔprâʋilɔ], Savino Zakonopravilo) estis la konstitucio de Serbio kaj plej alta kodo en la Serbia Ortodoksa Eklezio, finita en 1219. Tiu leĝa dokumento estis bone disvolvigita. Tiu Nomokanono de Sankta Sava[1] estis kompilo de civila juro, bazita sur romia juro[2][3] kaj kanona juro, bazita sur ekumenaj koncilioj kaj ties baza celo estis organizi funkciadon de la juna Serbia Regno kaj de la Serbia Eklezio.
| Zakonopravilo | |
|---|---|
| |
| leĝofarado • Church Slavonic manuscripts • Kormchaia • Nomokanono | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Sankta Savao |
| Lingvoj | |
| Lingvo | slavono |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1262 |
Referencoj redakti
- ↑ . И Правни Транспланти. Alan Watson Foundation, University of Belgrade School of Law. Arkivita el la originalo je 2011-11-25. Alirita 2013-06-06.
- ↑ S. P. Scott: The Civil Law. Constitution.org (2002-06-19). Alirita 2013-06-06.
- ↑ Yves LASSARD, Alexandr KOPTEV (2013-01-18) ::: The Roman Law Library ( Last Update : 18a Januaro, 2013 ). Web.upmf-grenoble.fr. Arkivita el la originalo je 2012-08-31. Alirita 2013-06-06. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2012-08-31. Alirita 2014-09-04.
Literaturo redakti
- Fine, John Van Antwerp (1994), The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest, University of Michigan Press, (ISBN 978-0-472-08260-5), http://books.google.com/?id=Hh0Bu8C66TsC