Nia Damo de Baŭno
Nia Damo de Baŭno (france Notre-Dame de Beaune) estas romanika baziliko en Baŭno en Burgonjo (Francujo). La ĥorejo estas partie gotika kaj ankaŭ la portala antaŭhalo. La sonorilejo estas renesanca.
| Nia Damo de Baŭno | |
|---|---|
Romanika navo
| |
| kristana preĝejo | |
| Loko | |
| Ŝtato | Francio |
| Municipo | Beaune |
| Bazaj informoj | |
| Religio | kristanismo |
| Rito | romkatolika eklezio |
| diocezo | diĵona ĉefdiocezo |
| Arkitektura priskribo | |
| Konstrustilo | Romanika |
| Konstruado | 12-a kaj 13-a jarcento |
| Specifo | |
| Enhaveco | 1 000 homoj |
| Konstrumaterialo | ŝtona |
| Ligiloj | |
| Vikimedia Komunejo | Komunejo pri Nia Damo de Baŭno |
| Oficiala paĝaro | http://www.paroisse-beaune.org/ |
Arĥitekturo redakti
Nia Damo estas granda preĝejo kun tuta longo de 65 metroj (sen la antaŭ portalo). La meznavo atingas alton de 18,50 metroj kaj larĝo de 7 metroj. Estas ses naveroj. La volboalto en la ĥorejo estas 26 metroj. Ĝi havas transversan navon, ĥorĉirkaŭirejo kun absidokapelaro. Super la navokruciĝo estas kupolo apogita sur volbaj pontetoj[N 1]. Murskemo de la laŭlonga navo estas trietaĝa kiel la preĝejo Cluny III de la abatejo de Klunizo.
Ekipaĵo redakti
Vitraloj redakti
La vitralo de sankta Francisko de Sales kun Jeanne de Chantal en la Hospicoj de Bono estas farita de Émile Thibaut kaj datiĝas ĉirkaŭ de 1865.[1].
Ĥorejseĝaro kaj predikejo redakti
La ligna ĥorejseĝaro enhavas 30 seĝojn.
La predikejo datiĝas el la 17-a jarcento kaj devenas de la karmela monaĥejo[2].
Pentraĵoj redakti
Oni vidas pentraĵon, kiu devenas de la minima monaĥejo, farita de Guillaume Perrier en 1635. Ĝi montras sanktan Francisko de Paola[3] kaj Ana de Bretonio kaj sube ŝia edzo Ludoviko la 12-a[N 2].
Notoj redakti
- ↑ Volbaj pontetoj : tiuj volbaj pontetoj ebligis ligon de kvar-angula strukturo al ok-angula strukturo.
- ↑ Laŭ Joseph Delissey la reĝo estas Ludoviko la 13-a kaj la reĝino Anna de Aŭstrio.