Ervigio (? - 15-a de novembro de 687), estis reĝo de visigotoj (680 - 687). Estis filo de Ardabasto kaj de lia edzino Galesvinda aŭ Glasvinda (n. ĉ. 610, filino de Ĉindasvinto) aŭ Goda (nevino de Ĉindasvinto), nepo de Atanagildo (n. 581) kaj de lia edzino Flávia Juliana, pranepo de Sankta Hermenegildo kaj trinepo de la reĝo Leovigildo.[1]

Ervigio
Persona informo
Naskiĝo 1-an de januaro 643 (0643-01-01)
Morto 15-an de novembro 687 (0687-11-15) (44-jaraĝa)
en Toledo
Familio
Patro Ardabast (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Liuvigoto (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Cixilo (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Egiko (bofilo) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo suvereno Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ervigio alvenis al la trono post konspiro dum kiu oni trompis kaj narkotigis la reĝon Vambo, por post falo en tiu stato tondi ties hararon kaj monaĥigi lin, ĉar tio malpermesis lin reiĝi reĝo. Ervigio probable estris tiun konspiron, kun la arkiepiskopo de Toledo, Juliano la 2-a (680-690), kiu kronigis tiun kiel novan reĝon.

  1. Luís Paulo Manuel de Meneses de Melo Vaz de São Paio, "A Herança Genética de D. Afonso Henriques", Universidade Moderna, 1ª Edição, Porto, 2002, Árv. XXVa