Korpureco
La morpureco, aŭ simple pureco (latine: puritia, estas morala koncepto formita per purus, «pura») kiu indikas internan kvaliton – ĉeestan en ulo senkulpa aŭ senpeka.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lucas_Cranach_d._%C3%84._032.jpg/220px-Lucas_Cranach_d._%C3%84._032.jpg)
Kristanismo
redaktiEn la kristana terminologio, korpureco indikass, ĝeneralsence, noralan inteferecon, morpurecon, honestecon, senmalicon: aplikita al la kampo de la ĉasteco ĝi esprimas la regon super la impulsoj de la korpo, apartan referencon al la sfero de la seksaj deziroj.[1]
Unu de la atributoj de kristanoj al Maria, patrino de Jesuo estas tiu de Panaghìa, nome «Tuta pura».[2]
La «korpureco» estas predikata ankaŭ de Jesuo, en la Surmonta Parolado kiel unu el la kvalitoj kiuj permesas vidi Dion (Mt 5,8)
Aliaj religioj
redaktiLa moralaj konceptoj morpureco kaj pureco troviĝas en diversaj nekristanaj religioj, kiel en Judismo. Islamismo kaj en Sufiismo, krom e Budhismo, en Taoismo kaj en Tantrismo. Kristanaj apologetoju ĝin ĉeesta en diversaj saĝuloj kiel en la Mahatma Gandhi, kvankam foje alprokimigitaj al celoj nur netranscendaj.
Notoj
redaktiVidu ankaŭ
redaktiBibliografio
redakti- Katolikaj enciklopedioj:
- [1] Enciclopedia_Cattolica
- Cathopedia
- [2] Catholic_Encyclopedia