Maldiligento (ankaŭ nomita pigreco) estas malinklineco al agado aŭ fortostreĉo malgraŭ havado de la kapablo fari ion. Ĝi ofte estas utiligita kiel pejorativa termino; rilataj esprimoj por persono vidita kiel maldiligentaj estas sofulo, evitemulo, kaj nenifarulo.

La Perezosa, de Daniel Hernández Morillo.

Malgraŭ la diskuto de Sigmund Freud pri la plezurprincipo, Leonard Carmichael notas ke "maldiligento ne estas vorto kiu aperas en la enhavtabelo de la plej multaj teknikaj libroj pri psikologio ... Ĝi estas kulpa sekreto de moderna psikologio kiu pli estas komprenita koncerne la instigon de soifaj ratoj kaj malsataj bekokolomboj kiam ili premas levilojn aŭ trafas celojn ol estas konata pri la maniero kiel laŭ kiu poetoj igas sin verki poemojn aŭ sciencistoj devigas sin en la laboratorion kiam la bonaj golfludadaj tagoj da printempo alvenas."[1] Enketo (1931) trovis ke gimnazianoj pli atribuis sian ŝanceliĝan efikecon al maldiligento, dum instruistoj vicigis "mankon de kapablo" kiel la plej grava celo, kun supozeble maldiligento venanta en dua rango.[2] Maldiligento ankaŭ povas esti kromprodukto de multaj subestaj mensaj sanaferoj kaj formoj de psikopatologio kiel ekzemple deprimo, AHP, dormmalsanoj, kaj skizofrenio.

  1. Leonard Carmichael (Apr 1954), Laziness and the Scholarly Life, 78, The Scientific Monthly, pp. 208–213 
  2. Harry Howard Gilbert (Jan 1931), High-School Students' Opinions on Reasons for Failure in High-School Subjects, 23, The Journal of Educational Research, pp. 46–49 

Vidu ankaŭ

redakti