Plurvalora logiko

Plurvalora logiko estas sistemo de logiko kiu malakceptas la principon de la tria ekskludita de la duvaloraj logikoj kaj akceptas pli da veraj valoroj ol la tradiciaj vera kaj falsa.​ Diversaj plurvaloraj logikoj povas akcepti diferencajn kvantojn de veraj valoroj: el tri, ĝis infinito (ajna reela nombro inter 0 kaj 1).

La plurvaloraj logikoj disvastiĝis speciale el la laboroj de la polaj filozofoj Jan Łukasiewicz kaj Emil Post kaj el iliaj rilatoj kun la kvantuma fiziko, sed estis eksponitaj jam antaŭe, kun diferencaj fokusoj, por Hegel, Hugh MacColl, Charles Sanders Peirce kaj Nikolai A. Vasiliev. Stephen Kleene prilaboris la vertabelojn por sistemo de trivalora logiko. Ekzemplo por ilustri la trivaloron en fiziko estis la paradokso de la kato de Schrödinger.

Bibliografio

• Gödel, K. (1932): Zum intuitionistischen Aussagenkalkül, Anzeiger Akademie der Wissenschaften Wien, Math.-naturwiss. Klasse 69, 65-66.
• Gottwald, S. (2001) "A Treatise on Many-Valued Logics"; Studies in Logic and Computation, vol. 9, Research Studies Press Ltd., Baldock.
• Hegel, G. (1812- 1816) "La Ciencia de la Lógica"; Filosofía de la Lógica y la naturaleza, traduko de E. Ovejero kaj Maury. Buenos Aires: Editorial Claridad, 1969, p.p. 110-114.
• Kleene, S.C. (1938) "On notation for ordinal numbers"; Journal Symbolic Logic 3: 150-155.
• Kripke, S.A. (1975) "Outline of a theory of truth"; Journal of Philosophy 72: 690-716.
• Łukasiewicz, J. (1920) "O logice trojwartosciowej"; Ruch Filozoficny 5: 170-171.
• Post, E. L. (1920) "Determination of all closed systems of truth tables"; Bulletin American Mathematical Society 26: 437.

"Introduction to a general theory of elementary propositions"; American Journal Mathematics 43: 163-185.

• Velarde Lombraña, Julián (1989) Historia de la lógica. Universidad de Oviedo, p.p. 409-417. ISBN 84-7468-186-3