Relo estas longa stango kun la sama difinita profilo laŭ sia tuta longo. Du paralelaj reloj lokiĝantaj laŭlonge de vojo permesas subteni veturilojn dum starado kaj veturado laŭ la vojo. Kutime reloj estas uzataj en fervoja trako, sed ankaŭ por diversaj aliaj celoj en diversaj aparatoj kaj sistemoj.

Tipoj de reloj: UIC60, Vignoles (por trajnoj), fendita (por tramoj), duobla kapo, nesimetria duobla kapo
Reloj, kuŝantaj sur ferbetonaj ŝpaloj, en stacio Prievidza, Slovakio, 2002.

Laŭ Francisko Azorín relo estas Tipa, profilita ferstango terkuŝanta po du, por faciligi la ruladon de vagonoj, tramoj, k. c.[1] Li indikas etimologion el la latina regula (regulilo). Kaj li aldonas la terminojn relvojo por fervojo, kaj relŝanĝilo.[2]

Fervojaj reloj estas faritaj el feroŝtalo.


Vidu ankaŭ

redakti
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 176.
  2. Azorín, samloke.