Seĥmeto

egipta diino

Seĥmeto, aŭ foje Seĥmeta, estis origine la militistodiino same kiel diino de resanigo por Supra Egiptio, kiam la regno de Egiptio estis disigita. Ŝi estas prezentita kiel leonino, la plej furioza ĉasisto konata al la egiptoj. Estis dirite ke ŝia spiro formis la dezerton. Ŝi estis vidita kiel la protektanto de la faraonoj kaj gvidis ilin en militado[1].

Seĥmeta
egipta diomilita dio
Karakterizaĵoj
Sekso ina
En hieroglifoj
S42Aa1
t
B1
Transskribo Seĥmet
Kulto
Familio
Gepatroj Reo kaj Hatoro
Patro Nefertumo
Gefratoj Basto, Serket, Ŝuo, Tefnut
Edzo/Edzino Ptaho
Infanoj Nefertumo
En alia projekto
Kategorio en Vikimedia Komunejo Sekhmet
vdr

Ŝia sekto estis tiel domina en la kulturo kiu kiam la unua faraono de la dekdua dinastio, Amenemhet la 1-a, proponita la ĉefurbo de Egiptio al Itjtavi, la centro por ŝia sekto estis proponita ankaŭ. Religio, la reĝa genlinio, kaj la aŭtoritato regi estis interne interplektitaj en antikva Egiptio dum ĝia ĉirkaŭ tri jarmiloj de ekzisto[2].

Seĥmeta ankaŭ estas suna diino, foje nomita la filino de la sundio Reo kaj ofte rilatis kun la diinoj Hatoro kaj Basto. Ŝi portas la Sunan diskon kaj la uraeus kiu asocias ŝin kun Wadjet kaj reĝeco. Kun tiuj unuiĝoj ŝi povas esti konstruita kiel estante dia decidanto pri la diino Ma'at (Justeco, aŭ ordo) en la Juĝo-Halo de Oziriso, asociante ŝin kun la Wadjet (poste la Okulo de Ra), kaj ligante ŝin kun Tefnut ankaŭ[3][4].

Du statuoj de Seĥmeta, Egipta Muzeo de Berlino.

Seĥmeto estas egipta diino, kiu havas virino-korpon kaj leonino-kapon. Ŝi estas fratino de Basteto.

Signifo redakti

En la antikva Egiptio Seĥmeta estis diino de la milito, de la malsano, sed ankaŭ de la kuracado. Oni timis ŝin, ĉar oni kredis, ke ŝi alportis disputojn, epidemiojn kaj eĉ la morton kaj oni konsideris ŝin sovaĝa, militema kaj teruriga. Sed se sacerdotoj trankviligis ŝin per preĝoj, ŝi forprenus ĉiujn minacojn.

Reprezentado redakti

 
Seĥmeta en la templo Kôm Ombo

Oni prezentis tiun diinon en formo de virino kun leonina kapo. Sur la kapo ŝi portas la sundiskon kun la serpento kiu kraĉis fajron al tiuj kiujn la diino volas puni.

Kulto redakti

Amenhotep la 3-a starigis en la templo Mut en Karnak ĉirkaŭ 700 statuoj de Seĥmeta. Laŭ opinio de kelkaj esploristoj la statuoj servis la diinkulton laŭ la jaro: antaŭ ĉiu statuo oni preĝis dum la diversaj tagoj de la jaro por trankviligi ŝin; estis almenaŭ unu tia preĝo dum ĉiu tago. Aliaj esploristoj opinias, ke la templo malhelpis grandan danĝeron, eble la peston. Kiel pruvo ili rigardas multaj rapide entombigitaj mortintoj kaj pestpreĝoj de la najbaraj popoloj, kiuj priskribas malsanajn egiptojn. Dek el tiuj statuoj troviĝas hodiaŭ en la Louvre en Parizo.

Egipta mitologio redakti

 
La diino Seĥmeta

En la egipta mitologio Seĥmeta estas filino de Rao, edzino de Ptaho kaj patrino de Nefertumo. Kiel okulo de Rao Seĥmeta devas puni la homojn, kiuj malobeis Raon. Sed ŝi forglutas tiom da homoj, ke Rao timas, ke ŝi mortigos ĉiujn. Li revokas ŝin, sed Seĥmeta restas sur la tero. Tiam Rao ruzas: li verŝigas miksaĵon el ruĝa farbo kaj biero sur la grundon; Seĥmet kredas ke temas pri sango kaj ŝi avide trinkas. Ebria ŝi reiras al Rao kaj fine trankviliĝas denove

Vidu ankaŭ redakti

Referencoj redakti

  1. Hoenes, Sigrid-Eike. (1978) Untersuchungen zu Wesen und Kult der Göttin Sachmet. R. Habelt Verlag. germane
  2. Lichtheim, Miriam (2006) [1976]. Ancient Egyptian Literature, Volume Two: The New Kingdom. University of California Press. pp. 197–199 angle
  3. Germond, Philippe. (1981) Sekhmet et la protection du monde. Editions de Belles-Lettres. france
  4. von Känel, Frédérique. (1984) Les prêtres-ouâb de Sekhmet et les conjurateurs de Serket. Presses Universitaires de France. france