Simbolo de Legendre

La símbolo de Legendre, , estas multiplika funkcio uzata en nombroteorio, pri kiu argumentoj estas entjera nombro kaj prima nombro , kaj valoras 1, -1 aŭ 0, dependante ĉu estas, aŭ ne, kvadrata restaĵo module , ĉi tiu difinita per la kongrua rilato inter a kaj estanta, aŭ ne, nombro x, tielmaniere ke:

.

Tiu simbolo estis kreita de Adrien-Marie Legendre en 1798[1].

La Jakobia simbolo estas ĝeneraligo de simbolo de Legendre, pri kiu p estas iu ajn pozitiva nepara nombro.

Difino

redakti

Konsiderante ĉiuj entjerojn   kaj ĉiuj neparaj primojn  , simbolo de Legendre   estas difinita per:

 

La origina difino de Legendre estis per la eksplicita formulado:

 

Laŭ la kriterio de Eŭlero, kiu estis eltrovita antaŭe kaj estis konita de Legendre, tiuj du supraj difinoj estas ekvivalentaj[2].

Ekzemploj

redakti
* 2 estas kvadrata restaĵo modulo 7, ĉar  , kaj la kalkulo laŭ la difino de Legendre kondukas al :
 
* 5 ne estas kvadrata restaĵo modulo 7 :
 
* 14 estas dividebla per 7 :
 

Proprecoj

redakti
  •   (la simbolo de Legendre estas do multiplika funkcio rilate al sia supera argumento);

fakte,  .

  • Se  , do  .
  •  , ĉar 1 estas kvadrato si mem.
  •   (aparta kazo de -1).
  •   (aparta kazo de 2).
  •   se   estas nepara nombro, kaj   se para.
  • Se   estas nepara primo, do  

la lasta propreco estas konata sub la nomo de leĝo de kvadrata reciprokeco.

Referencoj

redakti
  1. A. M. Legendre Essai sur la theorie des nombres (Eseo pri la nombroteorio) Parizo 1798, p 186
  2. Hardy & Wright, Thm. 83.

Eksteraj ligiloj

redakti