Orienta skismo: Malsamoj inter versioj

Tra la unuaj jarcentoj pli kaj pli malkutimiĝis en [[Romo]] kaj en la "Okcidento" ĝenerale ke oni parolu la [[greka lingvo|grekan lingvon]], kiu estis interlingvo ĉirkaŭ la [[Mediteraneo]] dum jarcentoj. Pro tio ankaŭ ene de la eklezio okazis malmulte da teologia interŝanĝo. Jam en la [[4-a jarcento]] nur restis malmultaj okcidentaj ekleziestroj, kiuj parolis ĝin ([[Sankta Ambrozio|Ambrozio de Milano]], [[Sankta Hieronimo|Hieronimo]]). Eĉ la altedukita [[GregoroGregorio la Granda]], kiujkiu estis ambasadoro en [[Konstantinopolo]] en la [[6-a jarcento]], ne parolis la grekan. Sed ankaŭ la verkojn [[Sankta Aŭgusteno|Aŭgusteno]] oni nur en la [[14-a jarcento]] tradukis en la grekan. Ĝenerale la grekaj [[patriarko]]j siaflanke ne parolis la [[latino]]n (rigardata "barbara lingvo"). Tial ĉiam necesis tradukistoj, sekretarioj kaj aliaj spertuloj por la interkomuniko. Ekde la papo [[Damaso la 1-a]] ([[380]]) la lingvon de la meso oni ŝanĝis de la antaŭa greka al la latina.