'''Robert HOFSTADTER''' ([[5-a de februaro]] [[1915]] en [[Novjorko]]; [[17-a de novembro]] [[1990]] en [[Stanford]], Kalifornio) estis [[usono|usona]] [[fzikistofizikisto]], kiu ricevis [[Nobel-premionpremio]]n pri [[fiziko]] en [[1961]] kun [[Rudolf Mößbauer]] pro malkovro de la ĝis tiam neokonatanekonata strukturo de la protonoj kaj neŭtronoj.
Hofstadter sudisstudis en la Princetona[[universitato UniversitatoPrinceton]], kie li akiris dioktorandoktoran titolon en [[1938]]. Li laboris ekde [[1946]] en tiu universitato kaj okupiĝis pri infraruĝaj radiadoj, fotokonduktiveco, kristala kaj scintilaj kalkuliloj. Li poste ([[1950]]-[[1985]]) instruis en la Stanforda[[universitato UniversitatoStanford]]. Li mezuris, kaj analizis la atomkernan strukturon helpe de lineara elektrona akcelilo. Li skizis, ke kaj la protono kaj la neŭtrono havas centran, pozitiv-ŝargan kernon, kiun ĉirkaŭas duobla nubo, konsistanta el pi-mezonoj. En la protono, ambaŭ nuboj estas pozitivaj, en la neŭtrono la interna nubo estas negativa, la ekstera pozitiva, tiel la neŭtrono havas la ŝargon de 0.
Robert Hofstadter estas la patro de la fizikisto [[Douglas R. Hofstadter]], kiu estas konata ĉefe pro la verko ''Gödel, Escher, Bach''.
