Kiel registrite je 15:21, 27 jan. 2010 redakti Cayley (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 3 443 redaktoj eNeniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:25, 27 jan. 2010 redakti malfari Cayley (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 3 443 redaktoj eNeniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 11: ==Sukcesoj kaj katastrofo== La 17-an de septembro la ribelantoj eniris [[Edinburgo]]n. La francoj fine decidis doni iomete da financa kaj milita subteno. Dume la brita registaro deklaris ke la statutoj kontraŭ romkatolikoj pliefektivigu, kaj revenigis regimentojn el la ĉeflando de Eŭropo, sub [[Vilhelmo (Duko de Cumberland)]], filo de [[Georgo la 2-a (~~Anglio~~Britio)]]. La 21-an de septembro la jakobitoj venkis la ĉefan hanovran armeon en Skotlando ĉe Prestonpans, urbeto proksime al Edinburgo. La 8-an de novembro Charles Stuart invadis Anglion. [[Carlisle (Kumbrio)\|Carlisle]] kaptiĝis la 15-an de novembro; la 23-an de tiu monato hanovra generalo forlasis [[Manĉestro]]; la 26-an la ribelantoj ĝoje bonveniĝis en [[Preston]]. La 4-an de decembro ili atingis [[Derby]]. Tie okazis grava debato, ĉu retiri sin en Skotlandon, ĉu marŝi suden. La 6-an de decembro estiĝis paniko en [[Londono]], el kiu romkatolikaj pastroj forpeliĝis, sed la ribelaj generaloj jam decidis retiri sin norden: ili ne kuraĝis ataki la batalspertajn regimentojn revenigitajn de Eŭropo. Tiu manko de kuraĝo kondukis ne-eviteble al katastrofo.

Dua jakobita ribelo: Malsamoj inter versioj