Piers Gaveston: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 6:
Tamen Eduardo la 1-a malkontentis pro la forta amikeco inter sia filo kaj Piers ĉar Piers ne havis nobelan rangon. La reĝo koleriĝis kiam en 1306 Piers, kune kun 22 aliaj kavaliroj, forlasis la anglan armeon dum militado en [[Skotlando]] kaj partoprenis turniron en [[Francio]]. Eduardo la 1-a proklamis ke ili estas ŝtatperfiduloj kaj konfiskis iliajn bienojn. Januaron 1307 li pardonis ĉiujn krom Piers: li plikoleriĝis kiam li informiĝis ke lia filo kaj Piers faris ĵuron ĉiam kune batali, ĉiam defendi unu la alian, kaj ĉiam dividi siajn posedaĵojn. Tia ĵuro minacis la stabilon de la regno.
 
Tamen lia filo planis nobeligi Piers per donidono al li de la graflandongraflando [[Ponthieu (graflando)|Ponthieu]]. Li persvadis la anglan trezoriston William Langton peti la permeson de sia patro: kolerege Eduardo la 1-a alvokis kaj riproĉegis sian filon, laŭdire forŝirante buklojn desur ties kapo. La reĝo kunvenigis siajn nobelojn kaj ekzilis Gaveston, sed, ĉar li ŝajne senkulpis, Gaveston ricevis pension kondiĉe ke li ne alteriĝos en Anglio.
 
==Revenigo==
Linio 21:
 
==Tria ekzilo, kaj morto==
En 1311, post malukcesa militado en Skotlando, la anglaj baronoj devigis Eduardon pluekzili Gaveston. Malmultaj kontraŭis tion. Senpermese Gaveston revenis en Anglion, kaj majon 1312 la barona konsilio arestis lin. Tomaso Plantaĝeneto kaj aliaj grafoj tiam forprenis kaj mortkondamnis lin: la 19-an de junio li senkapiĝis. Eduardo ĵuris venĝi la mortigon, sed nur en 1322 li venkis kaj ekezkutisekzekutis Tomason Plantaĝenton.
 
{{DEFAULTSORT:Gaveston, Piers}}