Laŭlum: Malsamoj inter versioj

'''LI Shijun (Laŭlum)''', ĉine ''李士俊'' Lǐ Shìjùn (naskiĝis la [[29-an de marto]] [[1923]], mortis la [[10-an de novembro]] [[2012]]) estis [[Ĉinio|ĉina]] [[ĉinaj esperantistoj|esperantisto]] kaj verkisto, membro de la [[Akademio de Esperanto]].

 

Je la [[29-a de marto]] [[1923]] Li Shijun naskiĝis en kamparana familio de la vilaĝo Shatou (沙头村, sablejo) ĉe la bordo de Hutuo-rivero en Anguo-gubernio de [[Hebei]]-provinco, [[Ĉinio]]. En 1936 kiel lernoknabo li aŭdis, ke gestudentoj de Pekino uzis Esperanton en korespondado dum la Kultura [[Movado de 4-a de Majo]], por eviti persekuton de reakciuloj. En 1939 li akiris la broŝuron ''Esperanto en Unu Monato'' kaj komencis memlerni la internacian lingvon. En 1940 li partoprenis la Korespondan Esperanto-Lernejon por daŭrigi sian studon de Esperanto. Ekde 1941 li partoprenis E-movadon, aranĝis E-ekspoziciojn kaj gvidis E-kursojn. En 1950 li partoprenis la preparadon de la fondo de [[Ĉina Esperanto-Ligo]] kaj la redaktadon de la monata gazeto ''[[El Popola Ĉinio]]''. Samtempe li kontribuadis al la gazeto ''Popola Mondo''. En la sesdekaj jaroj li fariĝis gvidanto en la traduka laboro de ''El Popola Ĉinio'', en la okdekaj jaroj li eklaboris kiel vicĉefredaktoro de tiu gazeto. En 1983 li fariĝis membro de la [[Akademio de Esperanto]], membro de la Ŝtata Komisiono por Juĝo pri Kompetenteco de Superaj Tradukistoj kaj estro de [[Ĉina Esperanto-Instituto]]. Ekde 1990 li ĝuis ŝtatan subvencion pro sia speciala kontribuo en ĵurnalisma laboro.

 

Li esperantigis jenajn verkojn: ''Sinjoro Dongguo'' (1962), ''La Okcidenta Ĉambro'', ''Ora Hakilo'', ''Kvin Fratoj Liu'', ''Knabino kaj Garolo'', ''Pri Popoldemokratia Diktaturo'', ''Pri Praktiko'', ''Pri Kontraŭdiroj'', ''Paroladoj ĉe la Literatura Kunsido en Yan’an'', ''Raporto pri la Kamparana Movado en Hunan'', ''Aŝma ''(1965, 1980 dua eld.), ''[[Aŭtuno en la Printempo]] ''(1980, 1981 dua eld.), ''Ŭang Guj kaj Li Ŝjangŝjang ''(1985), ''Qu Yuan ''(1987), ''[[Frosta nokto]] ''(1988), ''Elektitaj Ĉinaj Antikvaj Poemoj Ilustritaj ''(1990) ''Mirrakontoj de Liaozhai ''(1994), ''Noktomezo ''(romano, ĉefverko de Mao Dun, parte aperinta en ''El Popola Ĉinio '' kaj ''Verda Stelo ''), ''Ĉe Akvorando ''(klasika romano, 2004), ''5000 Ĉinaj Popoldiroj ''(parte aperinta en ''La Mondo ''), ''Romano pri la tri regnoj'' (klasika romano, 2008).