Erikejo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 8:
Erikejoj estas avantaĝitaj kie klimataj cirkonstancoj estas tipe varmaj kaj sekaj, speciale [[Somero|somere]], kaj kie [[grundo]]j estas acidaj, malfertilaj, ofte [[Sablo|sablecaj]] kaj facile dreniĝantaj; loke ili povas enteni malvastajn [[torfejo]]jn, kie la drenado estas malfacila.
En iom da regionoj, erikejaj vegetaĵaroj estas ekstreme specio-riĉaj, kaj erikejoj de [[Aŭstralio]] gastigas iujn 3 700 [[Endemio|endemiajn]] aŭ tipajn speciojn, krom multajn pli ĝeneralajn speciojn <ref>{{en}} Specht, R.L. 1988 : Heathlands ''in'' Australian Vegetation, R.H. Groves ed. ''Cambridge University Press'' {{en}}</ref>. La [[finboso]] en [[Sud-Afriko]] estas la dua plej specioriĉa vegetaĵaro, kun pli ol 7 000 specioj; nur la [[tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj]] havas pli grandan [[biodiverseco]]n<ref>WWF Ecoregion profile. Montane fynbos and renosterveld (AT1203)
[[Dosiero:Fynbos.jpg|eta|220px|left|Finboso, Sud-Afriko.]]
La [[birdo]][[faŭno]] de erikejoj kutime estas kosmopolitaj specioj de la regiono <ref>{{en}} [http://worldwildlife.org/ecoregions/at1203 WWF Ecoregion profile. Montane fynbos and renosterveld (AT1203)
ankaŭ gastigas la solan nektare nutriĵantan tersupraĵan [[Mamuloj|mamulon]] : [[mielo]]-oposumon (''Tarsipes rostratus''). La birdofaŭno de la sud-afrika finboso inkluzivas [[nektariniedoj]]n kaj la genron ''Carduelis''. La erikejoj ankaŭ estas bonega [[biotopo]] por [[insekto]]j, inkluzive de [[himenopteroj]] kaj [[lepidopteroj]], kun multe da specioj tute restriktitaj al ĝi.
|