Neleo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj) e Roboto: Forigo de 24 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q637955) |
e korekto |
||
Linio 2:
Laŭ la [[helena mitologio]], '''Neleo''' (el la [[Antikva greka lingvo|greka]] Νηλεύς, ''kruela'') estis reĝo de [[Piloso]], en [[Mesenio]]. Laŭ la diversaj tradicioj, lia patro estis [[Hipokoonto]], [[Kreteo]] aŭ la mara dio [[Pozidono]], kaj lia patrino estis [[Tiro (mitologio)|Tiro]]. Tiu edziniĝis al Kreteo, reĝo de [[Jolko]] kun kiu ŝi patriniĝis de [[Esono]], sed estis enamiĝita al [[oceanido|rivera dio]] [[Enipeo]], kiu rifuzis ŝiajn proponojn. Pozidono profitis tion, kaj transformite en Enipeon, renkontiĝis kun Tiro, kiu poste naskis la ĝemelojn Peliaso kaj Neleo el tiu rilato. Honteme, ŝi lasis la infanojn en la monto, sed ĉevalino mamnutris ilin ĝis kiam ĝia bredisto trovis ilin kaj ebligis sian edzinon varti ilin. Ĝis tiam, Neleo ludis nur kun hundino, kaj de tio oni diras devenis lia nesocietemeco.
Kiam ili iĝis plenkreskuloj, Neleo kaj Peliaso iris renkonti ilian patrinon kaj mortigis la reĝinon [[Sidero]], kiu kruele traktadis ŝin. Kreteo edziĝis al Tiro kaj adoptis la ĝemelojn, heredontoj tiel de Jolko kune kun Esono. Sed post la morto de Kreteo, la fratoj
Neleo edziĝis al [[Kloriso]], filino de la reĝo [[Amfiono]] de [[Tebo (Grekio)|Tebo]] kaj unu el la malmultaj [[niobidoj]] kiuj sukcesis saviĝi de la venĝemo de [[Apolono]] kaj [[Artemiso]], kiuj murdis la plejmulton de ŝiaj gefratoj. Rekompence, la gedioj promesis longan vivon al filo de Kloriso, Nestoro, kiu vivis dum tri generacioj.
Linio 9:
Multaj princoj postulis edziĝi al la filino de Neleo, [[Pero (mitologio)|Pero]], do li promesis ŝin al tiu, kiu sukcesis doni al li la bovaron de [[Filako]]. Tial kial tiu bestaro estis gardita de terura hundo en [[Filaco]] ([[Tesalio]]), [[Bianto]] petis helpon al sia frato [[Melampo]], la divenisto, kiu antaŭdivis ke Bianto sukcesos nur se li konfesos la ŝteladon kaj suferos jaran malliberecon pro tio. Ĉio okazis kiel Melampo aŭguris: Bianto ŝtelis la bovaron kaj konfesis sian delikton. Post unu jaro, li kapablis aŭskulti termitojn kiuj estis en la tegmento de la malliberejo kaj paroladis pri kiom da ĝi ili jam forronĝis. Bianto petis ke oni translokiĝu sin al alia ĉelo, kaj tuj poste la tegmento de la antaŭa ruiniĝis kaj falis. Rimankinte tion, Filako konsideris Bianton efika antaŭvidanto, kaj promesis lin la bovaron se li kapablis fari ke sia filo [[Ifiklo]] havu infanon. Melampo helpis tiam, kaj redonis al Ifiklo virecon, do Bianto ricevis la premion, portis la bestojn al Piloso kaj edziĝis al Pero.
Iam [[Heraklo]] alvenis al Piloso kaj petegis al Neleo purigi lin de sang-krimon, ĉar li murdis [[Ifito]]n, sed tial kial la reĝo rifuzis tion fari (ĉar li estis amiko de la patro de Ifito), Heraklo mortigis lin kaj liajn filojn, krom [[Nestoro]], kiu rifuĝis en [[Gerenio]], kaj [[Periklimeno]], kiu transformiĝis en aglon kaj forflugis, danke al la interveno de Pozidono, kiu ŝuldis favoron al li. Tiam
Laŭ [[Herodoto]], la [[Pisistratidoj]], tiranoj kiuj regis [[Ateno]]n de [[-561|561]] ĝis [[-510|510 a.K.]], devenis el Piloso kaj, laŭ ili, de la propra reĝo Neleo<ref>Herodoto. ''Historio'', 5.65.3.</ref>. Ankaŭ li rakontas ke [[Pisistrato]], la atena [[tirano]], ricevis sian nomon honore al filo de Nestoro, same nomita<ref>Herodoto. ''Historio'', 5.65.4.</ref>.
|