San Lazzaro degli Armeni: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Rdelre (diskuto | kontribuoj) |
Rdelre (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 22:
La fama armena monaĥo Petros Manuk aŭ [[Mekitar]] kreis novan katolikan armenan ordenon, la [[Mekitarista kongregacio|Mekitaristojn]], en [[Istanbulo]] en [[1701]]. Pro la politika situacio, li fuĝis en [[Peloponezo]]n kaj poste al Venecio. La registaro de Venecio asignis al li la insulon de Sankta Lazaro en [[1717]], kie li rebonigis la preĝejon kaj la monaĥejon.<ref name=VSi>{{Citaĵo el la reto|url=http://www.veneziasi.it/it/chiese-venezia/monastero-mechitarista-san-lazzaro-armeni.html|titolo=Monastero Mechitarista di San Lazzaro degli Armeni|lingvo=it|alirdato=2016-04-30}}</ref>
Post ĉirkaŭ unu jaro la armenaj patroj venintaj kun Mekitar povis ĉiuj ekloĝi en la renovita monaĥejo; la renovado tamen plu daŭrigis ĝis [[1738]]. La preĝejturo estis finkonstruita nur post lia morto, en [[1749]]. La plurlingva presejo, tre grava por la armenlingvaj libroj, estis kompletita en [[1789]] de la posteulo de Mekitar, Stepanos Melkonian.<ref name=Mekitar/>
La areo de la tre malgranda insulo (tiutempe ĉirkaŭ 7-8 ha) ne sufiĉis por la celoj de la monaĥejo. La imperiestro [[Francisko Jozefo la 1-a (Aŭstrio)|Francisko Josefo]] permesis ke oni plivastigu ĝin ĝis ĉirkaŭ 14 ha en [[1815]].▼
▲La areo de la tre malgranda insulo (tiutempe ĉirkaŭ 7-8 ha) ne sufiĉis por la celoj de la monaĥejo. La imperiestro [[Francisko Josefo]] permesis ke oni plivastigu ĝin ĝis ĉirkaŭ 14 ha en [[1815]].
(... nekompleta!...)
| |||