Fernando la 2-a (Aragono): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
|||
Linio 16:
|regento =
|sekvanto =
|edzino = [[Izabela la 1-a (Kastilio)]]
|idaro =
|dinastio =
Linio 30:
Li naskiĝis pro patrina deziro en aragona teritorio, ĉar ŝi troviĝis en Navaro (pro sukceddisputado inter ŝia duonfilo [[karlo de Viano|Karlo]] kaj ŝia edzo Johano la 2-a) kaj translokiĝis al domarego de Sada, ĉe la landlimo kun Navaro, de la vilaĝo de Sos. Li estis agnoskita kiel heredonto de la aragona regno post la morto de sia duonfrato [[Karlo de Viano]] ([[1461]]) kaj estis kronita Reĝo de Aragono en [[Calatayud]]. Kiam li estis nur 16jaraĝa li amindumis kun damo Luisa de Estrada, el kiu naskiĝis lia unua filo, Alfonso de Aragono, kiu iĝos arkiepiskopo de Zaragoza.
Kiam estis agnoskita la infantino [[Isabel la 1-a de Kastilio|Isabel]], sia kuzino kaj duonfratino de [[henriko la 4-a (Kastilio)|Henriko la 4-a de Kastilio]], kiel heredonto de Kastilio, lia patro Johano la 2-a baraktis por atingi la geedziĝon de Fernando kun la kastilia princino, kio finfine okazis en [[oktobro]] de [[1469]], en [[Valladolid]]. Tamen post la morto de Henriko la 4-a ([[1474]]) ekis [[Sukceda Kastilia Milito|enlanda milito]] inter la partianoj de Isabel kaj tiuj de la filino de Henriko, [[Johanino la Beltranida]], helpita de la reĝo de Portugalio, [[Alfonso la 5-a (Portugalio)|Alfonso la 5-a]], kiu klopodis geedziĝi kun ŝi, unuigante la regnojn de Kastilio kaj Portugalio. Fernando helpis en la milito la
== Reĝo de Aragono kaj Kastilio ==
| |||