Silezio: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 27:
Sed la divido trafis ankaŭ [[Supra Silezio|Supran Silezion]], kie de (Granda) Opolio apartiĝis post la jaro [[1281]] regionoj de [[Český Těšín|Těšín]], [[Racibórz]], [[Bytom]], Kozelio. Samtempe kiel sileziaj princlandoj komencis konsiderataj ekde la [[15-a jarcento]] ankaŭ regiono [[Opava]] kaj [[Krnov]] (definitive konfirmita nur en la jaro [[1659]]), kiuj antaŭe apartenis al [[Moravio]].
Jam [[Venceslao la 2-a]] enpraktikigis vicon da sileziaj princlandoj en apanaĝan rilaton al Ĉeĥa reĝlando, tiun ĉi procezon finis en la jaroj [[1327]] – [[1335]] [[Johano de Luksemburgio]]. Ĉeĥan superecon super Silezio ripete agnoskis ankaŭ pola reĝo [[Kazimiro la 3-a la Granda]] ([[1333]] – [[1370]]); unue en la jaro [[1333]] per [[Vyšehrada kontrakto|Vyšehrada]] kaj poste en la jaro [[1335]] per [[Trenčína kontrakto]] (dum kunveno kun [[Johano de Luksemburgio]] kaj tiam ankoraŭ margrafo [[Karolo la 4-a|Karolo]] per interŝanĝo por tio, ke la ĉeĥa reĝo rezignis pri pretendoj al la pola krono) kaj denove en la jaro [[1348]] per paco en
[[Dosiero:Brandenburg-Prussia.jpg|eta|maldekstra|La pligrandigoj de la teritorio de Prusio en la 17a kaj la 18a jc. *''blue'': Margraflando [[Brandenburgio]] en la jaroj 1600 *''verde'': [[Duklando Prusio]] en la jaro 1600 *''flave'': Terirtorioj aneksitaj en la 1600-1772 *''ruĝe'': Teritorioj aneksitaj en la 1772-1795 sekve de la [[dispartigoj de Pollando-Litovio]] 1. Nova [[Silezio]] 2.[[Varmio]] 3.Malantaŭa [[Pomerio]] 4.[[Antaŭpomerio]] 5.[[Magdeburgo]] 6.[[Osnabruck]] 7.[[Minden]] 8.Mark 9.[[Kleve]]]]
Ankaŭ en la [[14-a jarcento|14-a]] kaj la [[15-a jarcento]]j daŭrigis procezo de etigo de la silezia teritorio, memstariĝis ekzemple regiono Stinavio (germane: Steinau), teritorio norde de [[Klodsko]], kiu dumtempe apartiĝis de regionoj [[Minstenberg]] (dum princo Venceslao), Namyslov, Falkenberg kaj pluaj apanaĝoj kaj sinjorujoj, do nombro de duklandoj kaj princlandoj superis eĉ du dekojn. Pro formortado de unuopaj piastidaj branĉoj ([[1335]] de [[Vroclavo]], [[1368]] de Swidno, [[1492]] de Oleŝnica, [[1504]] de [[Glogow]], [[1532]] de [[Opole]], [[1625]] de [[Český Těšín|Těšín]] kaj [[1675]] de brezio-legnica, kiu estis entute la lasta la tuta dinastio de piastidoj) la teritorioj fariĝis rekte al Ĉeĥa Krono. En la [[15-a jarcento]] samtempe [[Pollando]] reakiris reen per aĉeto regionojn de Osvietim, Zator kaj Norda princlando, kiu poste ĉesis sin kalkuli inter sileziaj teritorioj (tiutempe ankaŭ fiksiĝis la divido en [[Supra Silezio|Supran]] kaj [[Malsupra Silezio|Malsupran Silezion]]).
| |||