Muzeo pri minado kaj gotika arto: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 6:
Ekde la fondiĝo de la muzeo en 1992 la kolekto estas pliigita per eroj pruntitaj kaj per nova akiro. La ĉiutageco de la ministoj estas prezentita en la kuirejo de la ministoj, kaj en la tradicie ekipitaj ĉambroj Gewerkenstube kaj Hoyerstube. En Hoyerstube temas pri la perforta delokiĝo de ĉ. 20.000 [[protestantismo|luteranoj]], inter ili multaj ministoj, laŭ komisio de la [[princĉefepiskoplando Salcburgo|ĉefepiskopo salcburga]] en 1731. Tio kaŭzis malkreskon de minado en la regiono. La fratoj Hans kaj Bartl Hoyer, gvidantoj de la luteranoj en Pinzgau, alportis al Leogang eĉ la reputacion esti la "plej malbona [[herezo|hereza]] originejo".
 
La kolekto ekspozicias pli ol 60 malsamajn mineralojn kiuj trovitis en la regiono. La plej nova eltrovaĵo estas la t.n. "Leogangite", de 2004. La kelo de la muzeo estas hejmo por unika kolekto de sankta arto, inkluzive de la tielnomita "Bela [[madono]]", majstra artaĵo gotika sur internacia skalo. Ĝi produktitis en [[Salcburgo]] aŭ [[Prago]] en 1410. La skulptaĵo montras konsiderindan so-forman kurbon en sia pozo, kiun la robo glate drapiris ĉirkaŭe. La [[DipatrinDipatrino]] kaj la infano [[Jesuo Kristo|Jesuo]] havas migdalformajn okulojn kaj mildan rideton, kiuj estas tiel tipaj por tiu stilo.
 
Same la kolekto ankaŭ enhavas unu el la maloftaj "madonoj surleonaj". La signifo de tia pozicio ankoraŭ ne estis solvita. Ekstra maloftaĵo estas preĝo-nukso montranta imperiestron [[Maksimiliano la 1-a (Sankta Romia Imperio)|MaskimilianoMaksimilianon la 1-aan]] kaj lian unuan edzinon Maria de Burgonjo.
 
==Specialaj elmontradoj ==