Johano de Gento: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
{{Informkesto reganto}}
'''Johano de Gento''' (aŭ de ''Ganto'') aŭ '''John of Gaunt''', 1a Duko de Lankastro, [[Ordeno de la Ĝartero|OĜ]] (6a de Marto 1340 – 3a de Februaro 1399) estis angla princo, militistestro, kaj ŝtatestro, tria el kvin survivantaj filoj de la reĝo [[Eduardo la 3-a (Anglio)|Eduardo la 3-a de Anglio]]. Pro sia reĝa origino, avantaĝaj geedzecoj, kaj kelkaj malavaraj terdonacoj, Ganto estis unu el
Johano ekkarieris en Francio kaj Hispanio luktante en la [[Centjara milito]]. Li faris klopodon (kiu rezultos malsukcesa) por aliri al la trono de la [[Reĝlando Kastilio]] pro sia dua edzino Constanza de Castilla, kaj dum iom da tempo li nomis sin Reĝo de Kastilio. Kiam lia patroj kaj lia pli aĝa frato, Eduardo, la Nigra Princo, iĝis malkapablaj pro malsano, Gento ekkontrolis multajn regofunkciojn, kaj elstariĝis ĝis iĝi unu el la plej povegaj politikaj figuroj en Anglio. Li devis fronti militajn malfacilaĵojn eksterlande kaj politikajn dividojn hejme, kaj malkonsentoj pri kiel trakti tiujn krizojn kondukis al kontraŭstaroj inter Gento, la Angla Parlamento, kaj la reganta klaso, kio faris lin tre malpopulara figuro dum iom da tempo.
|