Evangelistaro: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e krampoj |
e Roboto: Automata tekst-anstataŭigo: (- tesktoj + tekstoj) |
||
Linio 3:
'''Evangelistaro'''<ref>{{de}} Ahistorisch auch Evangeliar: Die Bischofskonferenzen des deutschen Sprachraumes (Hrsg.). ''Evangeliar. Die Evangelien der Sonntage und Festtage en den Lesejahren A, B und C. Ausgabe A''. 2. Auflage. Verlag Herder. Freiburg 1985. ISBN 3-451-20460-6.</ref> ([[Latina lingvo|latinlingve]] ''evangelistarium'') estas ordigita kolektaĵo de evangeliaj [[perikopo]]j, nome de eroj eltiritaj el la kanonaj evangelioj legeblaj dum la [[Meso (diservo)|Eŭkaristiaj celebradoj]], laŭ la sinsekvo de la festo de la [[liturgia jaro]]. Ili diferenciĝas de la [[evangeliaro]]j, kiuj estas kristanaj liturgiaj libroj, en kiuj estis kolektitaj la kvar kanonajn Evangelioj. Oni tuj distingas la diferencon inter la du (Evangeliaro kaj Evangelistaro) per simpla ekzameno de la tekstoj, kiuj ĝenerale en Evangelistaro komenciĝas per la formulo ''In illo tempore'' ("Tiutempe").
La origina daŭra legado de la [[Biblio|bibliaj]] tekstoj (''lectio continua'') estis anstataŭata per la dispecigitaj elektitaj tekstoj (la tieldirita “Perikopoj” komencantaj per “In illo tempore”). Por la retrovo de la perikopoj en la bibliaj kompletaj tekstoj, estis dekomence antaŭpreparitaj indeksoj ordigitaj laŭ la sinsekvo de la festoj, la tieldiritaj "kapitolaroj" (''capitulare lectionum''), kiuj estis aneksitaj al la tuta biblia teksto. Por la evangeliaroj de la komenciĝanta [[mezepoko]], kiuj entenis la tekston de la tuta evangelio, tiuj specialaj indeksoj estis nomataj ''capitula evangeliorum''. Dum tiuj indeksoj estis kunmetitaj kiel sendependaj libroj kaj la legeblaj
Ĝenerale en la manuskriptoj entenantaj la evangelistaron, la skribsistemo estis [[Uncialo|unciala]].
| |||