Kiel registrite je 15:27, 22 jan. 2015 redakti RG72 (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 161 570 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 08:56, 27 nov. 2018 redakti malfari Robin Bot (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Robotoj, Patrolantoj 69 207 redaktoj e Roboto: Automata tekst-anstataŭigo: (- ĉ. + ĉirkaŭ ) Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: La muzikhistoria nocio de '''novklasikismo''' (ne intermiksu kun [[Malluma ondo\|novklasiko]] ekde la malfruaj 1980-aj jaroj) ekestis post 1920 en [[Parizo]] en la cirklo de artistoj kiel [[Igor Stravinski]], [[Jean Cocteau]] kaj la [[Groupe des Six]]. [[Jean Cocteau]] postulis ''solvitan de individuo, objektivan arton, kiu lasas la aŭskultanton je klara konscienco''. Novklasikismo estas estetika tenenco trapasanta la tutan eŭropan muzikkulturon ekde ĉ.ĉirkaŭ 1920. Klare rifuzante [[Romantika muziko\|malfruromantikan]] esprimivon, [[impresionismo]]n kaj la [[Ekspresionisma muziko\|ekspresionismo]]n, la novklasikismo strebas al klareco, simpleco kaj klasikeco. Dum la novklasikismo ekestis nova, [[Tonaleco\|tonala]] kaj plejparte lineare direktita muziko, je kiu la [[18-a jarcento]] ([[Baroka muziko\|malfrubaroko]] kaj fruklasiko) ofte estis modelo por komponteknikoj, formoj kaj ĝenroj. En la [[orgenkonstruo]] novklasikismo signifas instrumentotipon dominan precipe en Francio inter ĉ.ĉirkaŭ 1925 kaj 1975, kiu celas kombini la franc-barokajn ("klasikajn"), franc-romantikajn kaj nordgerman-barokajn sonelementojn kun lej moderna tekniko ("l'orgue néoclassique"). La komponan tendencon de la novklasikismo oni foje false nomas ankaŭ [[novbaroko]]. Malgraŭ la malfacila limigo (la novklasikismo alprenis krom klasikaj ankaŭ malfrubarokajn formojn kaj stilrimedojn) en la muzikhistorio kaj en la aŭtoritataj profesiaj muzikleksikonoj ([[Die Musik in Geschichte und Gegenwart\|MGG]] malnova, [[Die Musik in Geschichte und Gegenwart\|MGG]] nova, New Grove Dictionary) la termino novklasikismo venkis.

Novklasikismo (muziko): Malsamoj inter versioj