Fundamento de Esperanto: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Linio 10:
}}
{{kursiva titolo}}
'''''Fundamento de Esperanto''''' estas libro de [[L. L. Zamenhof]], eldonita en printempo [[1905]], kaj oficialigita per la 4-a artikolo de la ''Deklaracio pri la esenco de la Esperantismo'' (la "[[Deklaracio pri Esperanto|Bulonja Deklaracio]]"), aprobita la [[9-a de aŭgusto|9-an de aŭgusto]] 1905 en la [[1a UK 1905|unua Universala Kongreso]] en [[Bulonjo-ĉe-Maro]].
 
La "''Fundamento de Esperanto"'' konsistas, krom antaŭparolo, el tri partoj: [[Gramatiko]], [[Ekzercaro de la lingvo internacia Esperanto|Ekzercaro]] kaj [[Universala Vortaro]]. La decido de Zamenhof fiksi tiujn trii verkojn kiel neŝanĝeblajn estis klarigita en la ''Antaŭparolo,'' kiun oni poste ekkonsideris kiel mem apartenantan al la ''Fundamento''<ref name=":0">(eo, it) [[Carlo Minnaja]], [https://www.academia.edu/32300434/LA_FUNDAMENTO_CENTJARA.doc?email_work_card=view-paper La "Fundamento" centjara] (kriitika analizo), (PDF), Academia.edu</ref>.
Linio 19:
 
En la libro ''[[Fundamenta Krestomatio]]'' (paĝoj 239-241) oni povas trovi version en [[Esperanto]] de tiu ĉi fundamenta gramatiko, sed oni konsideru, ke la Fundamenta Krestomatio ne estas parto de la Fundamento.
[[Dosiero:Fundamento_de_esperanto_edistudio.jpg|alternative=|maldekstra|298x298ra]]
 
La rolo de la Fundamento, priskribita en la antaŭparolo al la Fundamento de Esperanto, estas servi kiel ''netuŝebla gvida dokumento'', kiun neniu havas la rajton ŝanĝi. La baza devo, ke "pro la unueco de nia afero ĉiu bona Esperantisto devas antaŭ ĉio bone koni la fundamenton de nia lingvo" (vd. la ''Antaŭparolon''), koncernas ankaŭ la Oficialajn Aldonojn.[[Dosiero:Fundamento_de_esperanto_edistudio.jpg|alternative=|298x298ra]]
 
==Interpretoj==