Rainer Schubert: Malsamoj inter versioj

Post longjara okupiĝo pri la vidpunktoj de [[Martin Heidegger]] rilataj la teknikon en konfrontiĝo al la racio-filozofio de [[Immanuel Kant]] la viena filozofo koncentriĝas pri la nova kaj ĝis nun malklarar aĵo de la iuraj sinsekvoj el la fakto ke la homo gravite alkateniĝas al la Tero. Normale graviton pritraktas fizikistoj; la pezoforto apenaŭ centras homomedie. Pripensendas kaj pripensindas ke la homo ĝuste surtere vivas kaj verŝajne nenie alie. El tiu demandokomplekso rezultas nova pritraktotaĵo pri la teknikaj kapabloj de la homaro sin elklini en la kosmon. Tia pripensado priteknika nepras havi teknikan filozofion laŭeblece. Por gajni la necesegan spiritan distancon antaŭ la ĉion reganta tekniko oni ja devas doni al doni novan komprenon de la superrealo. Por Schubert la transcendan aron plej bone perus la kristana religio.<ref>''Es ist vorderhand unüblich, der Technik einen höheren Sinn zu geben, als es dem rationalen Mittel-Zweck-Denken entspricht. Jedes technische Produkt ist ein Mittel zu einem bestimmten Zweck. Als Gipfelpunkt der kalkulierenden Rationalität scheint die Technik selbst zu verbieten, sie in einen metaphysischen oder gar religiösen Zusammenhang einzubinden. Dass die Technik allerdings an den Menschen Fragen stellt, die er, obwohl Urheber der Technik, selbst nicht beantworten kann, regt freilich jederzeit dazu an, die Technik in einen Kontext zu bringen, der das bloße Mittel-Zweck-Denken übersteigt und von ihrem Sinn redet, den sie als geschichtsumwälzendes Phänomen haben könnte.'' Kp. Rainer SchuberSchubert: ''Weltrecht'', Heiligenkreuz im Wienerwald 2015, p. 59</ref>