Rifuĝinto: Malsamoj inter versioj

Dum la historio de Esperanto revenas ke Esperanto estis instruata fulmlecione en rifuĝintejoj. Rifuĝintoj troviĝas en situacio ke ili ofte dumtage enuiĝas atendante dum monatoj kaj ofte jaroj la decidon pri sia rajto loĝi en la alvenlando aŭ en pli fora lando<ref name=":0" />. Intertempe ili ĝojas ke iuj investas sian tempon kaj volas veni instrui al ili ion novan kiel Esperanto<ref>Léon Kamenicky, La projekto pri plej bonaj praktikoj en volontula lingvoinstruado sukcese alproksimiĝas al sia fino, revuo Esperanto, UEA, p. 208-209, n-ro 1328(10) oktobro 2018.</ref>. Tio inspiris nombron de Esperantistoj instrui la lingvon Esperanto al rifuĝintoj, ekzemple en [[Irano]] kaj [[Burundo]]<ref name=":1" />.

En aprilo [[1995]] en forlasita ŝtata lernejo en Kakuma ([[Kenjo]]) startis Esperanto-kurso por etiopiaj rifuĝintoj gvidata de la Cseh-instruisto Nzaniye Jesse Le-Prince<ref>(eo) Nzaniye Jesse Le-Prince, L[http://www.eventoj.hu/arkivo/eve-091.htm ingvo de rifuĝintoj: Etiopia komunumo], [[Eventoj]] n-ro 0091, la 1-an de decembro 1995.</ref>.

En decembre [[2003]] (1382 laŭ la [[persa kalendaro]]) [[Tereza Kapista]] instruis en [[Teherano]] kaj [[Maŝhado|Mashad]] (Irano), kadre de la UEA-projekto “''Lingvo de la Paco''”, kurson de Esperanto al virinoj rifuĝintaj el [[Afganio]], decembre [[2003]] (1382 laŭ la [[persa kalendaro]])<ref>Renato Corsetti : Zaban-e-Salam/Lingvo de Paco - helpi la afganajn rifuĝintojn, [[revuo Esperanto]], 1142 (12) decembro 2001, p. 204-205</ref> <ref>[[Radojica Petrović|Radojica Petrovic]], [http://dvd.ikso.net/revuo/Revuo_Esperanto/2004/05.pdf Instruado: interlingve kaj interkulture], (pdf) revuo Esperanto, p. 102, majo 2004, n-ro 1170(5).</ref>.